[GR]Tromaktikes Istories..

[UnEffect]

Μιας και ειναι βραδακι θα σας πω μια ιστορια απο ενα βιβλιο που διαβασα τα προιγουμενα Χριστουγενα με μαρτυριες απο "περιεργα φαινομενα" παγκοσμιως.

 

Η ιστορια διαδραματιζεται σε ενα καστρο στην Νοτια Ιρλανδια το οποιο χτιστηκε 1000 χρονια πριν, το καστρο του Νταλκοραν. Αυτο το καστρο κληροδοτηθηκε. μετα το 2ο παγκοσμιο πολεμο, σε μια οικογενεια πλουσιων, τους Γουλπμι.

Ο προταγωνιστης, Ριτσαρντ Γουετστον, ηταν στενος φιλος των Γουιμπλι και εκεινο το καλοκαιρι τον ειχαν προσκαλεσει για διακοπες στο καστρο τους. Το πρωτο βραδυ κυλισε πολυ ωραια κουβεντιαζοντας με τον οικοδεσποτη, τα παιδια του και την εικοσηδιαχρονη κορη του Τζοαν. Λιγο πριν της 11 μια "χορωδια" απο γαυγισματα εξω απο το σπιτι αναστατωσε τη παρεα. Ο Τζων Γουμπλι ειπε στον Ριτσαρντ οτι συμβαινει σχεδον καθε μερα τετοια ωρα, αλλα καλο θα ταν να μην το διαλαλουσε στους χωρικους γιατι θα λενε για φαντασματα και τετοια. Ο οικοδεσποτης οπως και ο Ριτσαρντ δεν πιστευαν σε αυτα, και βασικα ο οικοδεσποτης προσπαθουσε ασ πουμε να αρνηθει τα διαφορα που γινοντουσαν μες στο σπιτι. Το αντιθετο απο την κορη του η οποιο ειχε δειπριν ενα χρονο κατι που την ταραξε πολυ.

Τελος παντων, περασε η ωρα και ο Ριτσαρντ πηγε στη κρεβατοκαμαρα του, ενα δωματιο χωρις τιποτα το υποπτο, συντομα τον πειρε ο υπνος. Ξυπνησε ξαφνηκα το βραδυ νιωθωντας ενα κρυο και υγρο μουσουδι, ηταν το σκηλακι του η Ζηνα το οποιο δεν το χε ξαναδει τοσο τρομαγμενο και αξιολυπητο. Το εσπροξε κατω στο πατωμα, οσπου σε λιγοτερο απο 1 λεπτο το σκυλακι ειχε ξανανεβει πανω του τρεμαμενο. Ο Ριτσαρντ ανακαθησε στο κρεβατι του νεβριασμενος, και εκανε να αναψει το φως στο κομοδινο, οταν ενιωσε με τρομο ενα αλλο χερι, κρυο και μαλακο, να πιανει σφυχτα το δικο του. ο Ριτσαρντ ειχε μεινει κιριολεκτηκα παγωμενος απο το φοβο του, μεκρι που το "χερι" τον αφησε αποτομα. Ακριβως τη στιγμη αυτη ακουσε ενα βαρυ θορυβο στο ποδι του κρεβατιου σαν να σωριαζοταν ενα σωμα. Υστερα, μεσα στην απολυτη σιωπη και σκοτεινια ακουστηκαν κατι ψιθυροι σαν προσευχη ή κατι τετοιο. Ο Ριτσαρντ αφου συνηλθε απο το σοκ ανοιξε αμεσως το φως και εκπληκτος δεν αντικρισε απολυτως τιποτα το περιεργο, ολα ηταν οπως τα χε αφησει. Το πρωτο πραγμα που σκεφτηκε ειναι οτι καποιος μπηκε μεσα, σηκωθηκε να ελενξει την πορτα η οποια παρεμενε οπως την αφησε κλειδωμενη. Στη συνεχεια, εξετασε ολα τα συρταρια,ντουλαπες παντου. ΤΙΠΟΤΑ. Καθως τσεκαρε και κατω απο το κρεβατι ειδε τυχαια πως το χαλι ειχε ενα λεκε, απο ενα κοκκινο υγρο που εμοιαζε με αιμα και απλωνοταν μισο μετρο μακρια απ  το χαλι. Ο Ριτσαρντ μη μποροντας να δωσει εξηγηση σε ολα αυτα που εγιναν απλα τα απεδωσε σε μια κακογουστη φαρσα, μιας και σαν μορφωμενος δεν μπορουσε  να πιστεψει σε φαντασματα και τετοια. Ετσι μετα απ' ολα αυτα επεσε για υπνο με το φως ανοικτο ανοειτε, και η υπολυπη νυχτα κηλισε χωρις επεισοδια.

To επομενο πρωι δεν ειπε τιποτα για τα συμβαντα της προηγουμενης νυχτας. Τη μερα εκεινη ολοι η οικογενεια βγηκε βολτα στους γυρο λοφους, και καποια στιγμη ο Ριτσαρντ με την Τζοαν εμειναν μονοι  πισω, θα πω το διαλογο τους σε 1ο προσωπο:

-Κοιμηθηκες καλα χθες βραδυ ?

-Εχεις λογους να υποψιαζεσαι το αντιθετο ? Παντως κοιμηθηκα μια χαρα, αν και θα ηθελα να αλλαξω δωματιο γιατι αυτο ειναι καπως κρυο και δεν εχει αεριστει καλα.

-Ωστε ειδες κατι  λοιπον ?

-Δεν ειδα τιποτα!

-Ριτσαρντ, σε ξερω καλα για να καταλαβω ποτε αποφευγεις να απαντησεις.

-Ειληκρινα δεν ειδα τιποτα, εκτος απο κατι θορυβους και ειμαι περιεργος να μαθω τι εκανε αυτο το λεκε στο πατωμα.

Η  Τζοαν νευριασμενη που δεν ειπε τιποτα ο πατερας της στον Ριτσαρτν καθως ολοι ηξεραν για αυτο το δωματιο, του ειπε οτι σε εκει ειχαν σκοτωθει δυο αδερφια πανω σε ενα καβγα τους για τα κληρονομικα. Φυσικα ο πατερας της παρολααυτα πιστευε πως ειναι ολα της φαντασιας. Στη συνεχεια η Τζοαν εξιστορηθηκε στον Ριτσαρντ μια εμπειρια που ειχε με ενα "στοιχειακο", μια "συνειδητη δυναμη" της φυσης οπως το εξηγει και το βιβλιο η οποια δεν εχει σχεση με ψυχες νεκρων ανθρωπων.

 

Εκεινο το βραδυ ο Ριτσαρτν πηγε στη νεα, οπως ζητησε, κρεβατοκαμαρα η οποια δεν ηταν λιγες πορτες μακρια απο το προιγουμενο δωματιο που εμεινε. (δηλαδη ηταν σε ενα δια δρομο). Εχαν περασει εξι μερες απο τα προιγουμενα συμβαντα, χωρις σαφως να γινει τιποτα περιεργο, μεχρι αυτη τη νυχτα... Το νεο δωματιο ηταν πολυ πιο ευρυχωρο και ειχε και ειχε και τζακι! Ο Ριτσαρτν εκατσε να αγναντεβι τη φωτια, οταν θυμηθηκε οτι ειχε ξεχασει να απαντισει ενα σημαντικο επαγγελματικο γραμμα που ειχε παρει τη προιγουμενη μερα. Ετσι εκατσε σε μια πολυθρωνα διπλα στη φωτια και αρχισε να γραφει. Δεν περασαν ουτε πεντε λεπτα πριν σηκωσει το κεφαλι του και να δει την Ζηνα το σκυλακι να εχει εξαφανηστει απο τα ποδια του που καθοταν και να ειχε χωθει κατω απο το κρεβατι κοιταζωντας με επιμονα και με τρομο την πορτα. Ο Ριτσαρντ σηκωθηκε και την εβγαλε απο τη "τρυπα" της ομως εκεινη δεν εχασε ευκαιρια να ξανα χωθει τρομαγμενη. Ακριβως τη στιγμη εκεινη ακουστηκε ενα αργο και επιμονο ξησιμο στην πορτα. Εντομεταξυ η Ζηνα ειχε παρει την τελειως επιθετικη σταση σκυλου, ανεβασμενα χειλη, υψωμενη ραχη κτλ. Ετσι ο ριτσαρντ υποθετωντας(πρωτα) πως ηταν καποιο ατακτο σκυλι του σπιτιου αποφασησε να βγει εξω απο το δωματιο. Πλησιαζει την πορτα, πιανει το πομολο ανοιγοντας τη με δυναμη, αλλα...τιποτα. Ο διαδρομος ηταν απωλυτως αδιος, επικρατουσε μια ασυνιθηστη ησυχια, και το μονο που υπηρχε ηταν το ελαφρη φως του φεγγαριου που εμπαινε απο το παραθυρο του διαδρομου. Το μονο που ακουστηκε ηταν βηματα, βηματα που ακουγονταν μακρια στο βαθος. Ο Ριτσαρντ ξαναμπηκε στο δωματιο του, και συνεχισε απο κει που χε μεινει με το γραμμα, εχοντας καπως το νου του στην πορτα. Δεν περασαν πολλα λεπτα οπου βηματα ακουστηκαν καθαρα απο εξω, σαν καποιος να ερχοταν με ταχητυτα προς την πορτα. Τα βηματα σταματησαν ακριβως απ' εξω και αρχισε παλι το αργο ξυσιμο της πορτας. Ο Ριτσαρτν μη χανωντας ευκαιρια αρμαζει το περιστροφο που ειχε στην τσαντα του, ανοιγει την πορτα...αλλα παλι τιποτα. Κλεινει την πορτα και αυτη τη φορα εκατσε ακριβως εξω απο την πορτα περιμενωντας. Παλι το ιδιο βηματα προς τα εδω, και υστερα ξυσιμο. Εκει ακριβως ο Ριτσαρντ ανοιγει την πορτα και βλεπει εκει ενα μετρο μπροστα του, το "στοιχειακο" που του χε πει η Τζοαν. Το πλασμα ειχε ανθρωπινη μορφη, αποτελωταν απο σκοτεινο στροβιλιζομενο καπνο, τα ματια του ηταν δυο μαβρες τρυπες, τα χειλη του  ια σχισμη. Τα χεριατου ηταν σαν αρπκτηκου αιμοβορου ζωου. Το πλασμα ηταν σε σταση επιθεσης, με ενα σαλτο μπηκε μες στο δωματιο, εκει ο Ριτσαρντ παρατηρησε οτι δεν ηταν τελειως υλικο και οτι μπορουσε να δει απο μεσα του. Η κινηση αυτη του πλασματος εκανε τον Ριτσαρντ να πυροβολησει ασκοπα δηλαδη το τερας καθως η σφαιρα χτυπισε απεναντη στον τοιχο. Το πυροβολησε αλλες δυο φορες χωρις να παθει απωλητως τιποτα. Τοτε ειναι που το πλασμα ειχε θολωσει καπως και ειχε γινει περισοτερο διαφανες, επιτεθηκε στον Ριτσαρντ πιανοντας τον απο τα πλευρα, τοτε ολα σκοτεινιασαν, το επομενο που θυμαται ηταν στο σαλονη της οικογενειας την επομενη μερα, με εναν γιατρο να παριποιειται.Στη συνεχεια δεν δωθηκαν και πολλες αξηγησεις απο τον οικοδεσποτη αλλα μην πολυλογω αλλο !

 

 

Ουφ κουραστηκα, αλλα νομιζω αξιζε τον κοπο.

ΥΓ: Το σκυλακι του, βρεθηκε νεκρο σε εκεινο το δωματιο μπροστα στο τζακι, με μια επιστετη εκφραση φοβου αποτυπωμενη στα ματια του.

[kr1n0s*]

Μιας και ειναι βραδακι θα σας πω μια ιστορια απο ενα βιβλιο που διαβασα τα προιγουμενα Χριστουγενα με μαρτυριες απο "περιεργα φαινομενα" παγκοσμιως.

 

Η ιστορια διαδραματιζεται σε ενα καστρο στην Νοτια Ιρλανδια το οποιο χτιστηκε 1000 χρονια πριν, το καστρο του Νταλκοραν. Αυτο το καστρο κληροδοτηθηκε. μετα το 2ο παγκοσμιο πολεμο, σε μια οικογενεια πλουσιων, τους Γουλπμι.

Ο προταγωνιστης, Ριτσαρντ Γουετστον, ηταν στενος φιλος των Γουιμπλι και εκεινο το καλοκαιρι τον ειχαν προσκαλεσει για διακοπες στο καστρο τους. Το πρωτο βραδυ κυλισε πολυ ωραια κουβεντιαζοντας με τον οικοδεσποτη, τα παιδια του και την εικοσηδιαχρονη κορη του Τζοαν. Λιγο πριν της 11 μια "χορωδια" απο γαυγισματα εξω απο το σπιτι αναστατωσε τη παρεα. Ο Τζων Γουμπλι ειπε στον Ριτσαρντ οτι συμβαινει σχεδον καθε μερα τετοια ωρα, αλλα καλο θα ταν να μην το διαλαλουσε στους χωρικους γιατι θα λενε για φαντασματα και τετοια. Ο οικοδεσποτης οπως και ο Ριτσαρντ δεν πιστευαν σε αυτα, και βασικα ο οικοδεσποτης προσπαθουσε ασ πουμε να αρνηθει τα διαφορα που γινοντουσαν μες στο σπιτι. Το αντιθετο απο την κορη του η οποιο ειχε δειπριν ενα χρονο κατι που την ταραξε πολυ.

Τελος παντων, περασε η ωρα και ο Ριτσαρντ πηγε στη κρεβατοκαμαρα του, ενα δωματιο χωρις τιποτα το υποπτο, συντομα τον πειρε ο υπνος. Ξυπνησε ξαφνηκα το βραδυ νιωθωντας ενα κρυο και υγρο μουσουδι, ηταν το σκηλακι του η Ζηνα το οποιο δεν το χε ξαναδει τοσο τρομαγμενο και αξιολυπητο. Το εσπροξε κατω στο πατωμα, οσπου σε λιγοτερο απο 1 λεπτο το σκυλακι ειχε ξανανεβει πανω του τρεμαμενο. Ο Ριτσαρντ ανακαθησε στο κρεβατι του νεβριασμενος, και εκανε να αναψει το φως στο κομοδινο, οταν ενιωσε με τρομο ενα αλλο χερι, κρυο και μαλακο, να πιανει σφυχτα το δικο του. ο Ριτσαρντ ειχε μεινει κιριολεκτηκα παγωμενος απο το φοβο του, μεκρι που το "χερι" τον αφησε αποτομα. Ακριβως τη στιγμη αυτη ακουσε ενα βαρυ θορυβο στο ποδι του κρεβατιου σαν να σωριαζοταν ενα σωμα. Υστερα, μεσα στην απολυτη σιωπη και σκοτεινια ακουστηκαν κατι ψιθυροι σαν προσευχη ή κατι τετοιο. Ο Ριτσαρντ αφου συνηλθε απο το σοκ ανοιξε αμεσως το φως και εκπληκτος δεν αντικρισε απολυτως τιποτα το περιεργο, ολα ηταν οπως τα χε αφησει. Το πρωτο πραγμα που σκεφτηκε ειναι οτι καποιος μπηκε μεσα, σηκωθηκε να ελενξει την πορτα η οποια παρεμενε οπως την αφησε κλειδωμενη. Στη συνεχεια, εξετασε ολα τα συρταρια,ντουλαπες παντου. ΤΙΠΟΤΑ. Καθως τσεκαρε και κατω απο το κρεβατι ειδε τυχαια πως το χαλι ειχε ενα λεκε, απο ενα κοκκινο υγρο που εμοιαζε με αιμα και απλωνοταν μισο μετρο μακρια απ  το χαλι. Ο Ριτσαρντ μη μποροντας να δωσει εξηγηση σε ολα αυτα που εγιναν απλα τα απεδωσε σε μια κακογουστη φαρσα, μιας και σαν μορφωμενος δεν μπορουσε  να πιστεψει σε φαντασματα και τετοια. Ετσι μετα απ' ολα αυτα επεσε για υπνο με το φως ανοικτο ανοειτε, και η υπολυπη νυχτα κηλισε χωρις επεισοδια.

To επομενο πρωι δεν ειπε τιποτα για τα συμβαντα της προηγουμενης νυχτας. Τη μερα εκεινη ολοι η οικογενεια βγηκε βολτα στους γυρο λοφους, και καποια στιγμη ο Ριτσαρντ με την Τζοαν εμειναν μονοι  πισω, θα πω το διαλογο τους σε 1ο προσωπο:

-Κοιμηθηκες καλα χθες βραδυ ?

-Εχεις λογους να υποψιαζεσαι το αντιθετο ? Παντως κοιμηθηκα μια χαρα, αν και θα ηθελα να αλλαξω δωματιο γιατι αυτο ειναι καπως κρυο και δεν εχει αεριστει καλα.

-Ωστε ειδες κατι  λοιπον ?

-Δεν ειδα τιποτα!

-Ριτσαρντ, σε ξερω καλα για να καταλαβω ποτε αποφευγεις να απαντησεις.

-Ειληκρινα δεν ειδα τιποτα, εκτος απο κατι θορυβους και ειμαι περιεργος να μαθω τι εκανε αυτο το λεκε στο πατωμα.

Η  Τζοαν νευριασμενη που δεν ειπε τιποτα ο πατερας της στον Ριτσαρτν καθως ολοι ηξεραν για αυτο το δωματιο, του ειπε οτι σε εκει ειχαν σκοτωθει δυο αδερφια πανω σε ενα καβγα τους για τα κληρονομικα. Φυσικα ο πατερας της παρολααυτα πιστευε πως ειναι ολα της φαντασιας. Στη συνεχεια η Τζοαν εξιστορηθηκε στον Ριτσαρντ μια εμπειρια που ειχε με ενα "στοιχειακο", μια "συνειδητη δυναμη" της φυσης οπως το εξηγει και το βιβλιο η οποια δεν εχει σχεση με ψυχες νεκρων ανθρωπων.

 

Εκεινο το βραδυ ο Ριτσαρτν πηγε στη νεα, οπως ζητησε, κρεβατοκαμαρα η οποια δεν ηταν λιγες πορτες μακρια απο το προιγουμενο δωματιο που εμεινε. (δηλαδη ηταν σε ενα δια δρομο). Εχαν περασει εξι μερες απο τα προιγουμενα συμβαντα, χωρις σαφως να γινει τιποτα περιεργο, μεχρι αυτη τη νυχτα... Το νεο δωματιο ηταν πολυ πιο ευρυχωρο και ειχε και ειχε και τζακι! Ο Ριτσαρτν εκατσε να αγναντεβι τη φωτια, οταν θυμηθηκε οτι ειχε ξεχασει να απαντισει ενα σημαντικο επαγγελματικο γραμμα που ειχε παρει τη προιγουμενη μερα. Ετσι εκατσε σε μια πολυθρωνα διπλα στη φωτια και αρχισε να γραφει. Δεν περασαν ουτε πεντε λεπτα πριν σηκωσει το κεφαλι του και να δει την Ζηνα το σκυλακι να εχει εξαφανηστει απο τα ποδια του που καθοταν και να ειχε χωθει κατω απο το κρεβατι κοιταζωντας με επιμονα και με τρομο την πορτα. Ο Ριτσαρντ σηκωθηκε και την εβγαλε απο τη "τρυπα" της ομως εκεινη δεν εχασε ευκαιρια να ξανα χωθει τρομαγμενη. Ακριβως τη στιγμη εκεινη ακουστηκε ενα αργο και επιμονο ξησιμο στην πορτα. Εντομεταξυ η Ζηνα ειχε παρει την τελειως επιθετικη σταση σκυλου, ανεβασμενα χειλη, υψωμενη ραχη κτλ. Ετσι ο ριτσαρντ υποθετωντας(πρωτα) πως ηταν καποιο ατακτο σκυλι του σπιτιου αποφασησε να βγει εξω απο το δωματιο. Πλησιαζει την πορτα, πιανει το πομολο ανοιγοντας τη με δυναμη, αλλα...τιποτα. Ο διαδρομος ηταν απωλυτως αδιος, επικρατουσε μια ασυνιθηστη ησυχια, και το μονο που υπηρχε ηταν το ελαφρη φως του φεγγαριου που εμπαινε απο το παραθυρο του διαδρομου. Το μονο που ακουστηκε ηταν βηματα, βηματα που ακουγονταν μακρια στο βαθος. Ο Ριτσαρντ ξαναμπηκε στο δωματιο του, και συνεχισε απο κει που χε μεινει με το γραμμα, εχοντας καπως το νου του στην πορτα. Δεν περασαν πολλα λεπτα οπου βηματα ακουστηκαν καθαρα απο εξω, σαν καποιος να ερχοταν με ταχητυτα προς την πορτα. Τα βηματα σταματησαν ακριβως απ' εξω και αρχισε παλι το αργο ξυσιμο της πορτας. Ο Ριτσαρτν μη χανωντας ευκαιρια αρμαζει το περιστροφο που ειχε στην τσαντα του, ανοιγει την πορτα...αλλα παλι τιποτα. Κλεινει την πορτα και αυτη τη φορα εκατσε ακριβως εξω απο την πορτα περιμενωντας. Παλι το ιδιο βηματα προς τα εδω, και υστερα ξυσιμο. Εκει ακριβως ο Ριτσαρντ ανοιγει την πορτα και βλεπει εκει ενα μετρο μπροστα του, το "στοιχειακο" που του χε πει η Τζοαν. Το πλασμα ειχε ανθρωπινη μορφη, αποτελωταν απο σκοτεινο στροβιλιζομενο καπνο, τα ματια του ηταν δυο μαβρες τρυπες, τα χειλη του  ια σχισμη. Τα χεριατου ηταν σαν αρπκτηκου αιμοβορου ζωου. Το πλασμα ηταν σε σταση επιθεσης, με ενα σαλτο μπηκε μες στο δωματιο, εκει ο Ριτσαρντ παρατηρησε οτι δεν ηταν τελειως υλικο και οτι μπορουσε να δει απο μεσα του. Η κινηση αυτη του πλασματος εκανε τον Ριτσαρντ να πυροβολησει ασκοπα δηλαδη το τερας καθως η σφαιρα χτυπισε απεναντη στον τοιχο. Το πυροβολησε αλλες δυο φορες χωρις να παθει απωλητως τιποτα. Τοτε ειναι που το πλασμα ειχε θολωσει καπως και ειχε γινει περισοτερο διαφανες, επιτεθηκε στον Ριτσαρντ πιανοντας τον απο τα πλευρα, τοτε ολα σκοτεινιασαν, το επομενο που θυμαται ηταν στο σαλονη της οικογενειας την επομενη μερα, με εναν γιατρο να παριποιειται.Στη συνεχεια δεν δωθηκαν και πολλες αξηγησεις απο τον οικοδεσποτη αλλα μην πολυλογω αλλο !

 

 

Ουφ κουραστηκα, αλλα νομιζω αξιζε τον κοπο.

ΥΓ: Το σκυλακι του, βρεθηκε νεκρο σε εκεινο το δωματιο μπροστα στο τζακι, με μια επιστετη εκφραση φοβου αποτυπωμενη στα ματια του.

22xroni kori kai milousan gia mlkies? apapapa

 

wrea istoria... next?

[Kяaσh]

autos pou to grapse ellhnika dn 3erei pantws.

[LuCkYsTrIkE*]

Ηταν 1 η ωρα το βραδι..Ειχαμε μολις γυρισει σπιτι ενος φιλου..6 ατομα και σκεφτηκαμε να παιξουμε το “Ποτηρακι” να δουμε πως ειναι..Ο φιλος μας,μας ειχε προειδοποιησει να μην το κανουμε ποσες φορες.Η περιεργια ομως μας εφαγε.Ειχαμε βαλει και βιντεοκαμερα με ειδικο φιλτρο να κοιταει στο τραπεζι για να αποδειξουμε οτι εινα αληθεια.Υπηρχε και ο σκυλος του παιδιου μεσα στο σπιτι(κοιμοταν σε μια γωνια).Αφου τα στισαμε ολα κανει ο φιλος μας την πρωτη ερωτηση..”Εισαι εδω πνευμα?”..Μετα απο 6 δευτερα το ποτηρακι με καποιες κινησεις πηγε στα γραμματα και σχηματισε την λεξη ναι.Εγω χεστηκα πανω μου(συγγνωμη για την εκφραση).Ολοι τρομαξαμε…Το παιχνιδι ειχε παρει σοβαρη μορφη…Αρχισαμε ενας ενας να του κανουμε ερωτησεις με την προυποθεση οτι δεν θα ρωτησουμε κατι επικινδυνα και ειδικα κατι που να αφορα το ΜΕΛΛΟΝ..Το ρωτησαμε απο που ηταν και μας ειπε απο Καστορια νομιζω.Ρωτησαμε πως πεθανε και μας ειπε πως κρεμαστηκε το 1876..Γενικα ανοιξαμε μια συζητηση..Εντομεταξυ ο σκυλος πηγαινε πανω κατω..(Εχω ακουσει οτι τα σκυλια και γενικοτερα τα ζωα μπορουν και βλεπουν τα πνευματα…δεν μπορω να αποδειξω οτι αληθευει).Η κασσετα ακομη βιντεοσκοπουσε..Σε καποια φαση εκανα την ερωτηση..”Τι πνευμα εισαι καλο η κακο?” και μας ειπε…….”Κακο”…Σταματησαμε για λιγο…μεχρι που ακουστηκε η χειροτερη ερωτηση που θα μπορουσε να γινει…”Δειξε μας την δυναμη σου”…Περασαν 3 δευτερα και εσπασαν τα τζαμια απο ολο το σπιτι…τα παραθηρα και οι πορτες ανοιγοκλειναν…ολα τα γραμματα και οι αριθμοι ειχαν εξαφανιστει…περασαν 5 λεπτα οπου τα ειχαμε δει ολα μεχρι που ειδαμε το ποτηρι να σηκωνεται σε ενα υψος μισο μετρο κατω απο την λαμπα του σαλονιου και να εκτινασεται στον τοιχο οπου και εσπασε…η κασετα ειχε λιωσει μεσα στην καμερα..Αυτος που τα ειδε ολα ηταν ενας αλλος φιλος που καθως γινοταν ο πανικος ειδε πισω απο την καμερα…Ειδε την οψη του πνευματος..Ηταν οπως το περιεγραψε μετα απο 3 βδομαδες που ηταν και ειμασταν παλι καλα,ενα πραγμα σαν σωμα που αιορουταν στον αερα με ανοιχτα τα χερια και τα ποδια και το ολο αυτο που φορουσε χανοντουσαν προς τα πισω..σαν να το τραβουσε κατι…

 

Καθε βραδι μετα το περιστατικο..ολοι ειχαμε τον ιδιο εφιαλτη για 2 βδομαδες…ερχοταν μια μορφη οπως αυτο που μας ειχε περιγραψει το παιδι που το ειδε και μας ελεγε…”Θα σας περιμενω..”…

[j1maras2@]

Φαση εχει να διαβαζεις ιστοριες.

Και ειδικα ριαλ.

 

γκουντ γορκ.

[LuCkYsTrIkE*]

Αυτή η ιστορία,βασίζεται σε αληθινά γεγονόντα…

Δύο νέα παλικάρια,ο ένας 20 και ο άλλος 21,πήγαν να “παίξουν” σε ένα νεκροταφείο…

Είδαν ένα σπασμένο τάφο μιας ηληκιωμένης γυναίκας,στις 12 τα μεσάνυχτα.Αφού δεν φοβόντουσαν τίποτα όπως έλεγαν,ήθελαν να πουλήσουν μούρη στην παρέα τους…

Είδαν τον σπασμένο τάφο λοιπόν,και τον άνοιξαν περισσότερο για να καταλάβουν τι έχει μέσα…

Ο ένας έβαλε το χέρι του και έβγαλε ένα χερι…ΦΟΒΗΘΗΚΕ! Ο άλλος γέλασε κρυφά,έτσι για να φανεί γενναίος παρόλο που και αυτός ήταν αρκετά φοβισμένος,ώστε να φανεί στο χλωμό του πρόσωπο…

Από το χέρι,έκοψαν το ένα δάχτυλο,το έβαλαν σε ένα κουτάκι και έφυγαν.

Το επόμενο απόγευμα,ήταν όλη η παρέα εκεί και συζητούσαν για το κατόρθωμά τους.Ξαφνικά χτυπάει το κουδούνι.

Μια νέα κοπέλα αρκετά νευριασμένη,αλλά πολύ όμορφη ήθελε να μπει μέσα…την άφησαν,γιατί όπως είπε αυτή ήταν πολύ φτωχή και δεν είχε πού να κοιμηθεί…Προς τι τα νεύρα;

Της μίλησαν και εκείνη,ρώτησε τι υπήρχε στο κουτί.

Της είπαν ψέματα ότι ήταν διάφορες δικές τους βλακείες…

Η κοπέλα πήρε το κουτί για να δει τι πραγματικά υπήρχε,παρόλες τις αντιρρήσεις των νέων.

Δε μίλησε…δεν είπε τίποτα…χαμογέλασε και τους το ξαναέδωσε.

Μόνο μετά τους έκανε μια ερώτηση:

-Το δαχτυλίδι μου πού είναι;Αυτό δεν το πήρατε;

 

Όλοι έμειναν κάγκελο.Η γυναίκα άρχιζε να αλλάζει μορφές,και να γερνάει όλο και πιο πολύ! Τα ουρλιαχτά της ήταν τόσο δυνατά,που έφεραν οι γείτονες την αστυνομιά!

Οι νέοι νεκροί,και ο ένας με ένα μαχαίρι και το δάχτυλο στο στήθος του,κράταγε και ένα χαρτάκι…

 

“Όχι,δεν έπρεπε…τώρα να η εκδίκησή μου…” Από τότε,κάθε βράδυ ακούγονται ουρλιαχτά που στοιχειώνουν το μυαλό κάθε ανθρώπου…

 

c/p eine..

[Fortuna]

Ηταν 1 η ωρα το βραδι..Ειχαμε μολις γυρισει σπιτι ενος φιλου..6 ατομα και σκεφτηκαμε να παιξουμε το “Ποτηρακι” να δουμε πως ειναι..Ο φιλος μας,μας ειχε προειδοποιησει να μην το κανουμε ποσες φορες.Η περιεργια ομως μας εφαγε.Ειχαμε βαλει και βιντεοκαμερα με ειδικο φιλτρο να κοιταει στο τραπεζι για να αποδειξουμε οτι εινα αληθεια.Υπηρχε και ο σκυλος του παιδιου μεσα στο σπιτι(κοιμοταν σε μια γωνια).Αφου τα στισαμε ολα κανει ο φιλος μας την πρωτη ερωτηση..”Εισαι εδω πνευμα?”..Μετα απο 6 δευτερα το ποτηρακι με καποιες κινησεις πηγε στα γραμματα και σχηματισε την λεξη ναι.Εγω χεστηκα πανω μου(συγγνωμη για την εκφραση).Ολοι τρομαξαμε…Το παιχνιδι ειχε παρει σοβαρη μορφη…Αρχισαμε ενας ενας να του κανουμε ερωτησεις με την προυποθεση οτι δεν θα ρωτησουμε κατι επικινδυνα και ειδικα κατι που να αφορα το ΜΕΛΛΟΝ..Το ρωτησαμε απο που ηταν και μας ειπε απο Καστορια νομιζω.Ρωτησαμε πως πεθανε και μας ειπε πως κρεμαστηκε το 1876..Γενικα ανοιξαμε μια συζητηση..Εντομεταξυ ο σκυλος πηγαινε πανω κατω..(Εχω ακουσει οτι τα σκυλια και γενικοτερα τα ζωα μπορουν και βλεπουν τα πνευματα…δεν μπορω να αποδειξω οτι αληθευει).Η κασσετα ακομη βιντεοσκοπουσε..Σε καποια φαση εκανα την ερωτηση..”Τι πνευμα εισαι καλο η κακο?” και μας ειπε…….”Κακο”…Σταματησαμε για λιγο…μεχρι που ακουστηκε η χειροτερη ερωτηση που θα μπορουσε να γινει…”Δειξε μας την δυναμη σου”…Περασαν 3 δευτερα και εσπασαν τα τζαμια απο ολο το σπιτι…τα παραθηρα και οι πορτες ανοιγοκλειναν…ολα τα γραμματα και οι αριθμοι ειχαν εξαφανιστει…περασαν 5 λεπτα οπου τα ειχαμε δει ολα μεχρι που ειδαμε το ποτηρι να σηκωνεται σε ενα υψος μισο μετρο κατω απο την λαμπα του σαλονιου και να εκτινασεται στον τοιχο οπου και εσπασε…η κασετα ειχε λιωσει μεσα στην καμερα..Αυτος που τα ειδε ολα ηταν ενας αλλος φιλος που καθως γινοταν ο πανικος ειδε πισω απο την καμερα…Ειδε την οψη του πνευματος..Ηταν οπως το περιεγραψε μετα απο 3 βδομαδες που ηταν και ειμασταν παλι καλα,ενα πραγμα σαν σωμα που αιορουταν στον αερα με ανοιχτα τα χερια και τα ποδια και το ολο αυτο που φορουσε χανοντουσαν προς τα πισω..σαν να το τραβουσε κατι…

 

Καθε βραδι μετα το περιστατικο..ολοι ειχαμε τον ιδιο εφιαλτη για 2 βδομαδες…ερχοταν μια μορφη οπως αυτο που μας ειχε περιγραψει το παιδι που το ειδε και μας ελεγε…”Θα σας περιμενω..”…

 

Στην Ελλάδα έχουν γίνει μόνο τρεις εκτελέσεις μετά την ανεξαρτησία από τους Τούρκους και καμία από αυτές δεν έγινε το 1876.

[Coyote™]

Στην Ελλάδα έχουν γίνει μόνο τρεις εκτελέσεις μετά την ανεξαρτησία από τους Τούρκους και καμία από αυτές δεν έγινε το 1876.

 

Μπορεί να αυτοκτόνησε.. Λέγοντας πως κρεμάστηκε, δεν σημαίνει απαραίτητα πως τον κρέμασαν, γι'αυτό εξάλου χρησιμοποιεί και παθητική φωνή (προφανώς).

[Fortuna]

Μπορεί να αυτοκτόνησε.. Λέγοντας πως κρεμάστηκε, δεν σημαίνει απαραίτητα πως τον κρέμασαν, γι'αυτό εξάλου χρησιμοποιεί και παθητική φωνή (προφανώς).

 

Μπορεί ;p

[Coyote™]

Μπορεί ;p

 

Τέλως πάντων, από όλα τα κουφά εκεί κολλήσαμε =P

[ProJecT]

Στην Ελλάδα έχουν γίνει μόνο τρεις εκτελέσεις μετά την ανεξαρτησία από τους Τούρκους και καμία από αυτές δεν έγινε το 1876.

Κανεις δεν ειπε πως κρεμαστηκε σε εκτελεση. Μπορει να αυτοκτονησε.

[Coyote™]

Κανεις δεν ειπε πως κρεμαστηκε σε εκτελεση. Μπορει να αυτοκτονησε.

 

To 'παμε, ξεκαθαρίστηκε. Ποιος ο σκοπός του να επαναλαμβάνεις όσα έχουν ήδη ειπωθεί;

[ProJecT]

To 'παμε, ξεκαθαρίστηκε. Ποιος ο σκοπός του να επαναλαμβάνεις όσα έχουν ήδη ειπωθεί;

Δεν διαβασα παραπανω τα replies.

 

Πριν 2-3 χρονια γυρνουσα κατα τις 2-3 το βραδυ στο χωριο μου με το ποδηλατο. Δεν ετρεχα, χαλαρα πηγαινα. Στριβω για να μπω στην γειτονια μου. Στα δεξια οι γειτονες εχουν τα φορτηγα, τα τρακτερια κτλπ παρκαρισμενα. Εκει που πηγαινα πιανω με την γωνια του ματιου μου κατι ορθιο ασπρο. Χεζομαι στον φοβο μου και αρχιζω να κανω πηδαλι. 50 μετρα πιο κατω ηταν το σπιτι μου. Παταω φρενο για να μπω στο σπιτι, μεχρι να ανοιξε την πορτα γυρναω και βλεπω καποιον να βγαινει αναμεσα απο τα τρακτερια με ασπρα. Μπαινω μεσα πεταω το ποδηλατο και τρεχω στο σπιτι μεσα. Μετα για καμια βδομαδα εκανα τον γυρο για να παω στο σπιτι.

 

Μια αλλη φορα περυσι(2009) το σκυλι μου γαυγιζε απο τις 12:00 που γυρισα μεχρι τις 2:00. Ηταν καλοκαιρι. Τι γινεται λεω, βγαινω εξω, εν το μεταξυ παρολο που ηταν καλοκαιρι ειχε παχνη πανω απο τα χορτα(2 μετρα χορτα). Παω πισω απο το σπιτι εκει που εχουμε στο σκυλι. Ηταν λες και ησουν μεσα σε θριλερ. Παω στο σκυλι να δω γιατι γαβγιζει. Ειχε πιασει εναν σκαντζοχειρο και δεν μπορουσε να τον φαϊ. /facepalm

[UnknownX]

Poli Megali Fantasia Exeis :D