The Greek topic (Ποιήματα)

[Freyr]

Λοιπόν εδώ θα κάνετε post διάφορα ποιήματα που έχετε διαβάσει και απο κάτω το όνομα του ποιητή.Για κάθε καινούργιο ποιητή που θα βλέπω θα τον προσθέτω στο poll που έκανα,ώστε να επιλέγετε ποιός είναι ο αγαπημένος σας. P.S Επιτρέποντε και μαντινάδες,αρκεί να δίνετε τα αντοίστηχα credits.

Προσοχή.

Απαγορεύετε να χρησημοποιήτε ελληνοαγγλικές λέξεις και να είστε offtopic.Τα offtopic θα τρώνε remove.

Όποιος παραβεί αφτούς τους κανόνες πάνω απο 3 φορές θα του κάνω dekarma.Εξερούνται οι Global Moderators και οι Administrators φυσικά.

 

Λοιπόν κάνω εγώ το πρώτο ξεκίνημα:

 

Τα άλογα του Αχιλλέως

Τον Πάτροκλο σαν είδαν σκοτωμένο,

που ήταν τόσο ανδρείος, και δυνατός, και νέος,

άρχισαν τ' άλογα να κλαίνε του Αχιλλέως·

η φύσις των η αθάνατη αγανακτούσε

για του θανάτου αυτό το έργον που θωρούσε.

Τίναζαν τα κεφάλια των και τες μακρυές χαίτες κουνούσαν,

την γη χτυπούσαν με τα πόδια, και θρηνούσαν

τον Πάτροκλο που ενοιώθανε άψυχο -αφανισμένο-

μιά σάρκα τώρα ποταπή -το πνεύμα του χαμένο-

ανυπεράσπιστο -χωρίς πνοή-

εις το μεγάλο Τίποτε επιστραμένο απ' την ζωή.

 

Τα δάκρυα είδε ο Ζεύς των αθανάτων

αλόγων και λυπήθη. «Στου Πηλέως τον γάμο»

είπε «δεν έπρεπ' έτσι άσκεπτα να κάμω·

καλύτερα να μην σας δίναμε άλογά μου

δυστυχισμένα! Τι γυρεύατ' εκεί χάμου

στην άθλια ανθρωπότητα πούναι το παίγνιον της μοίρας.

Σεις που ουδέ ο θάνατος φυλάγει, ουδέ το γήρας

πρόσκαιρες συμφορές σας τυραννούν. Στα βάσανά των

σας έμπλεξαν οι άνθρωποι». -Όμως τα δάκρυά των

για του θανάτου την παντοτεινή

την συμφοράν εχύνανε τα δυό τα ζώα τα ευγενή.

 

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

 

Συνεχίζετε...

 

 

[tiranous]

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.

Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση

μ' αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού

θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ' ουρανού,

και με τον ήλιο όπου θα τα διαπεράσει.

 

Ας υποθέσουμε πως είμαστε κει πέρα,

σε χώρες άγνωστες, της δύσης, του βορρά,

ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,

οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.

Για να μας δεχθεί κάποια λαίδη τρυφερά,

έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

 

Ας υποθέσουμε πως του καπέλου ο γύρος

άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν,

τα παντελόνια μας και, με του πτερνιστήρος

το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.

Πηγαίνουμε -- σημαίες στον άνεμο χτυπούν --

ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

 

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

από εκατό δρόμους, στα όρια της σιγής,

κι ας τραγουδήσουμε, -- το τραγούδι να μοιάσει

νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής --

τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,

και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάσει.

 

Κώστας Καρυοτάκης

[ExTrEmEDwarf]

Αναζητώ τους λόγους αυτής της καταστροφής

και γιατι μας λένε όλοι χώρα της ντροπής

φωνάζουν την λέξη έλληνας λες και είναι βρίσιμο

παλαιότερα αντιθέτως ήτανε πολίτιμο

να είσαι ένας έλληνας στα τούρκικα ένας Greios

και ήταν περηφάνεια να πέθαινες έλληνας στο τέλος

μα για τούτο το φαινόμενο φταίει η κυβέρνηση

και όποιος αντιμιλίσει του λέμε κάνει έραιση

λίγοι ξεπουλήθηκαν και πήρε άλλους η μπάλα

και βγαίνουν στην TV με λόγια μεγάλα

τα δύο κυβερνοκώμματα τα πέρνουν για άλλα μίζες

και μετά υποστηρίζουν πως όλα είναι φήμες

μπροστά απο την κάμερα είναι σε αντιπαραθέσεις

ενώ κάτω απο το τραπέζι έχουν ίδιες θέσεις

στην βουλή μιλάνε για καινοτομίες

γνωρίζοντας οι ίδιοι πως είναι αηδιες

ο νούς τους μόνο είναι για τα χοντρά τα φράγκα

όμως κάποια στιγμή, θα πέσουνε στην δική τους φάκα

 

Κώστας ο εκστρίμ 2008© την ώρα των αρχαίων

[Freyr]

Προσοχή.

Απαγορεύετε  να είστε offtopic.

Τα offtopic θα τρώνε remove.

 

 

[Coyote™]

Ένα query έτρεξα,

Στο prompt της ομορφιάς σου,

κι access denied μου'βγαλε,

ο server τσι καρδιάς σου.

 

Source

[HolySmoke]

Καρυωτάκης // Θάνατοι

 

Χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα

κι απ' τη χαρά ζεστά των φιλημάτων,

χεράκια που κρατώντας τα τριαντάφυλλα

χτυπήσατε τις πόρτες των θανάτων·

 

ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε

και διψασμένα εμείνατε ποτήρια,

ματάκια μου που κάτι το εδιψάσατε

κι εμείνατε κλεισμένα παραθύρια·

 

ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,

κι ο λόγος σας εδιάλεξε για τάφο,

ω, που' χατε πολλά να ειπείτε, στόματα,

και τον καημό δεν είπατε που γράφω·

 

μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου

τον πόνο κάποιας ώρας, κάποιου τόπου

μάτια, χεράκια, στόματα, ιστορήστε μου

τον Πόνο των Πραγμάτων και του Ανθρώπο

[Coyote™]

Είναι το σώμα σου φωτιά

και μένα είναι βενζίνη

και πότε θ’ ανταμώσουμε

η έκρηξη να γίνει.

 

..

[killer666]

Συγγνώμη για τα βρωμόλογα που έχει αλλά είναι απο τα αγαπημένα μου!!!

 

Μια ιστορία θα σας πω. Μια ιστορία μεγάλη
την έγραψε ο Όμηρος και την αλλάξαν άλλοι.
Πάνω στης Τροίας τα βουνά, που'ναι σαν κωλομέρια
καθότανε ο Όμηρος με την ψωλή στα χέρια
Καθώς μαλακιζότανε και σκόρπαγε το χύσι
του 'ρθε η θεία έμπνευση το έπος του ν' αρχίσει.

ΡΑΨΩΔΙΑ Α'
----------

Μενέλαος
--------

Χάθηκε Αγαμέμνονα μου έκλεψαν το Λενάκι
και άλλος τώρα χαίρεται τ' ωραίο της μουνάκι.
Έφυγε η Ελένη μου με τον ωραίο Πάρη
σαν να μην είχα και εγώ αρχίδια και παπάρι.
Στο λέω Αγαμέμνονα, στο λεω αν δεν γυρίσει
εγώ στο γιο του Πρίαμου θα πάω να με γαμήσει.

Αγαμέμνων
--------

Ησύχασε Μενέλαε μην κανείς σαν μωρό
το ξέρεις πως τις μπαμπεσιές εγώ τις τιμωρώ.
Θα τον βουτήξω τον μπινέ και θε να βλαστημήσει
την ώρα που αποφάσισε να σου τηνε γαμήσει!

Αίας
----

Φίλε μου Αγαμέμνονα, φίλε Μενέλαε γεια σου
η όπως λεν κι οι σύγχρονοι, ψωλή μου στα μεριά σου.
Το έμαθα Μενέλαε, μεγάλε μου μαλακά
στην έσκασε ο ψωλαρας και σ' άφησε στην ψάθα.
Κι αν η Ελένη σου' φυγε, δική σου ην η βλακεία
όμως μην απελπίζεσαι σου μεν' η μαλακία.

Αγαμέμνων
---------

Εδώ που σε καλέσαμε, σ' εχουμε ανάγκη Αία,
μην τον πειράζεις το λοιπόν ετούτων τον μάλεα.
Να το σκεφτούμε το λοιπόν. . το τι μπορεί να γίνει
και την μεγάλη προσβολή γρήγορα να ξεπλύνει.

Αίας
----

Τι διάολο Αγαμέμνονα γιατί με λένε Αία
ακόμα δεν τελείωσες και μου 'θε η ιδέα.
Εγώ προτείνω το λοιπόν να μεταμφιεστούμε
και μυστικοί αστυνομικοί στην Τροία οι δυο να μπούμε.
Εγώ του τμήματος ηθών και συ της ασφάλειας
θα έχουμε κι ένα ένταλμα για χάριν ευκολίας.
Ζητάμε απ' τον Πρίαμο εξέταση να γίνει
για να μπορεί ο Πάρις τους ελευθέρα να χύνει.
Τις γκόμενες στα πεταχτά τις εξετάζεις όλες
μα την Ελένη αργά-αργά την ψάχνεις με τις ώρες.
Της βρίσκεις τάχα σύφιλη και σπερμετρωπία
την παίρνουμε για την Συγγρού να γίνει η θεραπεία.
Κι έτσι λοιπόν στα γρήγορα και δίχως φασαρία
στην Σπάρτη την πηγαίνουμε και λήγει η ιστορία.

Αγαμέμνων
---------
Καλή είναι η ιδέα σου, μα αν μας ανακαλύψει
θα μας γαμήσει και τους δυο και μάλιστα με στύση.
Εγώ προτείνω το λοιπόν επίθεση απ' το στόλο μας
γιατί με την ιδέα σου θα χάσουμε τον κώλο μας.
Και δεν το θέλω ούτε εγώ. . ούτε κανένας άλλος
αφού την γλίτωσα μικρός να γαμηθώ μεγάλος;

Μενέλαος
--------

Αδέλφια κάντε γρήγορα, κάθε λεπτό που μπαίνει
ο Πάρις στο κρεβάτι του γαμάει την Ελένη,
Φέρτε μου την Ελένη μου, κι αν κάποιος το θελήσει
πολύ ευχαρίστως κάθομαι μετά να με γαμήσει.

Αίας
----

Ας τα κουβαρνταλίκια σου κι εμείς δεν τα μασάμε
το ξέρεις δε πολύ καλά πως κώλο δε γαμάμε.
Εμείς τα καταφέρνουμε να μπαλωθεί η ζημία σου,
και ψάξε τώρα μονάχος για νά βρεις τον γαμιά σου.

ΡΑΨΩΔΙΑ Β'
----------

Μαζεύτηκε λοιπόν Στράτος με δόρατα κι ασπίδες
στην Τροία να μπουκάρουνε και να τα κάνουν βίδες.
Την ώρα που πηγαίνανε στα πλοία για να μπούνε
ρωτούν τον Κάλχα να τους πει τι τρέχει και αργούνε.
Την κόρη του Αγαμέμνονα ο Δίας τη γουστάρει
με "οίκου-οίκου" θεϊκό την καύλα να καλμάρει.
Τηλεφωνάει στο χωριό και λέει στην Κληταιμνήστρα
"ο Δίας την κόρη μας ζητά γρήγορα και στα ίσα".
Και η Ιφιγένεια έφτασε μετά από μια ώρα
και ζήτησε από αυτόν να τηνε σφάξουν τώρα.
Γιατί πολύ το γούσταρε ο Δίας να την πάρει
να νιώσουνε τα σκέλια της το θεϊκό παπάρι.
Κι έτσι η θυσία έγινε και φύγαν για την Τροία,
σαν αρχηγό τους είχανε του Μενέλαου τα τρία.

ΡΑΨΩΔΙΑ Γ'
----------

Καθώς ο Πάρης εξέσκιζε πολύ βρε την Ελένη
μαντατοφόρος έρχεται και στο παλάτι μπαίνει.
"Μας την επέσαν οι Έλληνες κι έρχονται καυλωμένοι
να μας εγαμήσουνε για' τους πήραμε την Ελένη".
Ηχήσανε οι σάλπιγγες, σαστίσανε οι Τρώες
όμως ο Πάρις τίποτε, γαμούσε με τις ώρες.
Ήρθε τότε ο Πρίαμος για να τον απειλήσει
πως άμα δεν εσηκωθεί θα τονε ευνουχίσει.
Κι ο Πάρις σηκώθηκε... άφησε το γαμήσι
στα κάστρα πάνω ανέβηκε τους Έλληνες να σκίσει.
Κατέβηκαν οι Έλληνες απ' τα μεγάλα πλοία
κι ορμήσανε ομαδικώς να πάρουνε την Τροία.
Επαραταχτήκανε λοιπόν να ξηγηθούν αντρίκεια
κι αρχίσανε οι αρχηγοί να ρίχνουν μπινελίκια.

Μενέλαος
--------

Πάρη είσαι κωλόπαιδο και κέρατο μεγάλο
γουστάρω την ψωλάρα μου στον κώλο σου να βάλω.

Πάρις
-----

Ξεφωνημένη αδελφή... πολεμιστή της πλάκας
μου το' πε σήμερα η Λενιώ είσαι τσιμπουκαρπάχτρας.
Αλήτη Αγαμέμνονα τσαχπινογαργαλιάρη
κανένας μέχρι σήμερα δεν γάμησε τον Πάρη.

Αγαμέμνων
---------

Βλέπεις εκείνο το βουνό που' ναι γεμάτο ρύζι;
Θυμάσαι που σε γάμαγα και μου 'λεγες μυρίζει;

Πάρις
-----

Βλέπεις στο κάστρο το ψηλό που αράπης κατεβαίνει;
κρατά τον πούτσο του σφιχτά κι εσένα περιμένει.


Τα μπινελίκια πέφτανε μην τα πολυλογούμε
υπάρχουν και ανήλικα και παρεξηγηθούμε.
Κι άρχισε η σύγκρουση, όρμισαν οι φαντάροι
και 15 Έλληνες κυκλώσανε τον Πάρη.

Μενέλαος
--------

Κρατάτε τόνε τον μπινέ, ανοίχτε του τα πόδια
να του ανοίξω τον πρωκτό για να χωρούνε βόδια.
Την ώρα εκείνη πίγανε στον Όλυμπο δυο ούζα
και είδανε από ψηλά πως πάνε για παρτούζα
Και πέσαν τότε κεραυνοί και έπεσε σκοτάδι
ακούστηκε και μια φωνή "αφήστε τον τον Πάρη"!
Η Αφροδίτη εφάνηκε μέσα από την θολούρα
και έριξε στους Έλληνες μια γερή μαστούρα.
Κι έτσι ο Πάρις γλίτωσε τον κώλο του να σκίσουν
μέσα στο κάστρο κρύφτηκε να μη τόνε γαμήσουν.

ΡΑΨΩΔΙΑ Δ'
----------

Γίναμε μάχες αρκετές, πέρασαν ζέστες, χιόνια
τίποτα δεν κατάφεραν για άλλα δέκα χρόνια.
Μπρος απ' το κάστρο το ψηλό με τα γέρα τα τείχη
οι Έλληνες καθόντουσαν και βλαστημούν την τύχη.

Αγαμέμνων
---------

Γαμώ την τρελά μου γαμώ, τι θέλω εδώ ο μαλάκας
μακριά από το σπίτι μου μ' έναν στράτο της πλάκας.
Μενέλαε κωλόπαιδο ξέχασε την Ελένη,
γιατί αν κάτσουμε εδώ την έχουμε χεσμένη.
Οι Τρώες μας δουλεύουνε και πάρτε το χαμπάρι,
τα τείχη αυτά δεν πέφτουνε μ' αξίνα και με φτυάρι.
Ως κι ο πανούργος Οδυσσεύς είχε κι αυτός σαστίσει
κι όσο κι αν εσκεφτότανε δεν έβρισκε τη λύση.
Αχ Οδυσσέα έλεγε είσαι μεγάλος βλάκας
ποιος του' πε του Μενέλαου να γεννηθείς μαλάκας.


Κι έτσι τον Πάρη άφησε να τονε κερατώνει
και στην Ελένης το μουνί τον πούτσο του να χώνει.


Οδυσσέας

----------

Τι φταίω εγώ για όλα αυτά ν' αφήσω την καλή μου
και δέκα χρόνια να τραβώ στην Τροία το πούλι μου;
Αυτά κι αλλά σκεφτότανε μάτι χωρίς να κλείσει
και τους θεούς παρακαλεί για νά 'βρει κάποια λύση.
Κι ενώ στην τρύπια του σκηνή μια μέρα ξαπλωμένος
χάιδευε τον πούτσο του που' τάνε σηκωμένος,
και τα μεγάλα αρχίδια του κρεμόντουσαν με χάρη
να' σου μπροστά του η Αθηνά μ' ασπίδα και κοντάρι.
Σηκώνει τη χλαμύδα της, του δείχνει το μουνί της
σκύβει του λέει στο αυτί με τη γλυκιά φωνή της.

Αθηνά
-------

Ω πολυμήχανε Οδύσσεια απ' τα ουράνια ύψη
στο πατρικό σου το νησί σε κοίταζα με θλίψη.
Της Πηνελόπης το μουνί να το γαμάς με λύσσα
να κατέβαινα από ψηλά και να σου 'γλυφα τα χύσια.
Είμαι από τότε ανήσυχη και δεν θα ησυχάσω
τον πούτσο σου που λαχταρώ αν δεν τον δοκιμάσω.
Εγώ σου δίνω το κλειδί την Τροία για να πάρεις,
μα θέλω σαν αντάλλαγμα να μου τονε φορμάρεις.

Ο Οδυσσέας το σκέφτηκε, το μάσαγε ώρα λίγη
κι είδε πως ήταν δύσκολο πολύ να τ' αποφύγει.
Της βάζει μια τρικλοποδιά την ξάπλωσε στο χώμα
κι απ' την πολύ την καύλα του θα την γαμούσε ακόμα.
Μα ο νους του πήγε στη δουλειά, σηκώθηκε ξανά
σκουπίζει την ψωλάρα του και λέει στην Αθηνά:
"Μικρή πουτάνα στο 'κανα και τούτο το χατίρι
ξέρνα το κόλπο γρήγορα και σπάσε, αεί συχτήρι".

Το κόλπο του ξεφούρνησε η πρόστυχη Αθηνά
τα ξέρετε απ' τον Όμηρο να μην τα λεω ξανά.
Έφτιαξε άλογο ψηλό τριάντα μέτρα
που ήταν όλο ξύλινο και όχι από πέτρα.
Μέσα στην κούφια του κοιλιά κρυφτήκανε μ' ελπίδα
και κόβανε την κίνηση απ' την κωλοτρυπίδα.
Οι Τρώες που στο βάθος τους μαλακές ήταν όλοι
εγκρέμισαν τα τείχη τους και τό' βαλαν στην πόλη.
Είχε νυχτώσει για καλά κι οι Τρώες κουρασμένοι
στα μαλακά κρεβάτια τους επέσαν ευτυχισμένοι.
Μα ξάφνου μέσα στη νύχτια και στο βαθύ σκοτάδι
ξεχύθηκαν από παντού σαν να' ρθαν απ' τον Άδη.
Είπε ο Οδυσσέας δυνατά "Ορμάτε τώρα όλοι"
και απ' του άλογου την κοιλιά ξεχύθηκαν στην πόλη.
Με φοβερούς αλαλαγμούς, άναβαν τα δαυλιά τους
ενώ με τ'αλλο χέρι τους κρατούσαν τα καυλιά τους.
Μέσα στα σπίτια μπαίνανε της Τροία οι βάρβαροι
γυναίκες ή άντρες βρίσκανε τους έχωναν το παπάρι.
Οι Τρώες απ' τον ύπνο τους ξύπνησαν τρομαγμένοι
και πότε τον εφάγανε μυστήριο τους μένει.
Του κάκου φώναζε ο Οδυσσέας να τους σκοτώσουν όλους
οι Έλληνες ακράτητοι τους ξέσκιζαν τους κώλους.
Κι έτσι το πήραν απόφαση πως για να πέσει η Τροία
να πέσουνε πρώτα έπρεπε και τα δικά τους τρία

[Freyr]

Είχα κάποτε ζωή,

ώσπου ήρθε ενά πρωί,

που με τάραξε πολύ,

έλεγε register εκεί

και μου ήρθε σαν βολή,

στην καρδιά μου καρφωτή,

και άρχισα τα post μου εκεί.

 

Credits GuessWho αποκλειστικά.