Jump to content

[GR]Άγγελοι,φαντάσματα,ιστορίες με νεκρούς. Τα πάντα όλα λέμε


ZeRo*

Recommended Posts

Tha anzitoun tin idiofiia p to eftiakse

afou ola ta idia fenontai.. tha to pistepsei toulaxiston to 70% pou tha to dei ama valoume k ena omorfo review to pws vgike i foto :P

Link to comment
Share on other sites

Tha anzitoun tin idiofiia p to eftiakse

edw edw eimai !!!! (mipos na balw katw apo tin pic ena desined by webm0nst3r ? xD na min me psaxnoun gia polu kairo :D)

 

peite pos einai to fantasma tou MJ k exw ginei diasimos :P

Link to comment
Share on other sites

edw edw eimai !!!! (mipos na balw katw apo tin pic ena desined by webm0nst3r ? xD na min me psaxnoun gia polu kairo :D)

 

peite pos einai to fantasma tou MJ k exw ginei diasimos :P

xaxa...kai meta 8a s kalesei h Lary king se milisete zwntana....xD

Link to comment
Share on other sites

mia akurh erwthsh... pws mporw na kanw quote?? egw apla grafw [ quote]paste t keimeno p 8elw[/ quote] alla dn m leei oti to quote einai apo post t webmonster(paradeigmatos xari)

 

lolz..

dipla apo to post s exei ena koumpi pou leei "Quote" to patas kai....bouala :P

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω τι λέτε....

 

Την βρήκα στο ίντερνετ

 

Στη διάρκεια διακοπών που περνούσαμε στη Βόρεια Εύβοια, τόπο καταγωγής του πατέρα μου, κάποιο βράδυ μετά από επίσκεψη σε ένα απομονωμένο χωριό της περιοχής για "καλό φαί" αποφασίσαμε με τα ξαδέρφια μου και την αδερφή μου να πάμε βόλτα στη γύρω περιοχή. Η ώρα ήταν περίπου 23:00 και οι γύρω δρόμοι φωτίζονταν ελλιπώς. Ξεκινήσαμε λοιπόν τη βόλτα μας στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στην έξοδο του χωριού και περματήσαμε για περίπου 1,5 χιλιόμετρο μέχρι που είδαμε μία εκκλησία στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Εγώ κι ο ξάδερφός μου κοιταχτήκαμε και η δεύτερη κίνηση ήταν να κατευθυνθούμε προς την είσοδο της εκκλησίας. Τα κορίτσια άρχισαν να προβάλλουν τις αντιρρήσεις τους αλλά τελικά αποφάσισαν να ακολουθήσουν στο εσωτερικό της εκκλησίας. Η πόρτα ήταν κλειδωμένη αλλά στη μαρκίζα πάνω από αυτή υπήρχε (όπως συνήθως) το κλειδί της εξώπορτάς της. Αμέσως το πήραμε, ανοίξαμε και βρεθήκαμε στο χώρο του ναού. Ο διακόπτης για τα φώτα του εσωτερικού ήταν μπαίνοντας στην πόρτα αριστερά, τα οποία ανάψαμε και περιηγηθήκαμε λιγάκι στο χώρο. Ακριβώς απέναντι από την είσοδο και σε απόσταση περίπου 6-8 μέτρων υπήρχε ένα από τα παράθυρα της εκκλησίας και ακριβώς δίπλα ένας διακόπτης που άναβε τα εξωτερικά φώτα της εκκλησίας, τα οποία και ανάψαμε για να δούμε τι υπάρχει στην πίσω πλευρά του ναού. Έκπληκτοι είδαμε το φωτισμένο πια χώρο ο οποίος δεν ήταν άλλος από το ... νεκροταφείο του χωριού! Σχετικά "αγριεμένοι" από το θέαμα, σβήσαμε γρήγορα τα εξωτερικά φώτα, πήραμε τις κοπέλλες της παρέας, σβήσαμε και τα εσωτερικά φώτα του ναού φεύγοντας, κλειδώσαμε την πόρτα με το κλειδί που είχαμε αφήσει στον "αφαλό" της πόρτας, το βάλαμε γρήγορα επάνω στη μαρκίζα και φύγαμε γοργά κλείνοντας πίσω μας την εξωτερική σιδερόπορτα της εκκλησίας και ξεκινήσαμε για την επιστροφή στην ταβέρνα που περίμεναν οι γονείς μας. Αφού είχαμε διανύσει περίπου 100-150 μέτρα και βρισκόμενοι στην απέναντι πλευρά του δρόμου, εγώ και ο ξάδερφός μου γυρίσαμε τα κεφάλια μας να δούμε πίσω. Ξάφνου και κοιτάζοντας προς το ναό, είδαμε έκπληκτοι τα εξωτερικά φώτα της εκκλησίας να αναβοσβύνουν σαν τρελλά εναλλάξ με τα εσωτερικά φώτα του ναού. Σαστισμένοι κολλήσαμε να τα κοιτάζουμε για περίπου 10-15 δευτερόλεπτα οπότε και σταμάτησαν έτσι ξαφνικά όσο είχαν αρχίσει...

Φυσικά μιμηθήκαμε το βήμα των αθλητών του βάδην, και φτάσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε στον προορισμό μας, όπου και διηγηθήκαμε την ιστορία στους γονείς μας, οι οποίοι με τη σειρά τους μα εξιστόρησαν μία ιστορία που κυκλοφορούσε για τη συγκεκριμένη εκκλησία και την οποία θα καταγράψω ξεχωριστά σε επόμενο θέμα.

Έτσι, αν κάποιος δεν μας έκανε πλάκα (ποιός όμως θα μπορούσε να αναβοσβύσει με τέτοια ταχύτητα και συντονισμό διακόπτες που απέχουν 6-8 μέτρα μεταξύ τους και εκ διαμέτρου αντίθετα; κι αν ήταν δύο οι πλακατζήδες πώς θα μπορούσαν να συντονιστούν σε τέτοιο εναλλακτικό ρυθμό; και ποιός τέλος θα πήγαινε στην εκκλησία στις 23:30 περίπου για να κάνει πλάκα σε τέσσερα 18-χρονα παιδιά;) κάτι συνέβη, σίγουρα εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ.

Διαβάστε το θέμα "Ο τρελλό-Γιαννος του χωριού" για την επεξήγηση της παλαιότερης ιστορίας της εκκλησίας.

 

Την ιστορία με τον τρελό την έχω βάλει σε άλλο μου reply.

Link to comment
Share on other sites

Fuge twra apo edw

Mazi kai me ton trelo

Me tis malakies pou psotareis

pali ton ipno 8a mou pareis

Omg ti 8a kanw egww

Kamia tsoda paw na dw

Link to comment
Share on other sites

Δεν ξέρω τι λέτε....

 

Την βρήκα στο ίντερνετ

 

Στη διάρκεια διακοπών που περνούσαμε στη Βόρεια Εύβοια, τόπο καταγωγής του πατέρα μου, κάποιο βράδυ μετά από επίσκεψη σε ένα απομονωμένο χωριό της περιοχής για "καλό φαί" αποφασίσαμε με τα ξαδέρφια μου και την αδερφή μου να πάμε βόλτα στη γύρω περιοχή. Η ώρα ήταν περίπου 23:00 και οι γύρω δρόμοι φωτίζονταν ελλιπώς. Ξεκινήσαμε λοιπόν τη βόλτα μας στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στην έξοδο του χωριού και περματήσαμε για περίπου 1,5 χιλιόμετρο μέχρι που είδαμε μία εκκλησία στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Εγώ κι ο ξάδερφός μου κοιταχτήκαμε και η δεύτερη κίνηση ήταν να κατευθυνθούμε προς την είσοδο της εκκλησίας. Τα κορίτσια άρχισαν να προβάλλουν τις αντιρρήσεις τους αλλά τελικά αποφάσισαν να ακολουθήσουν στο εσωτερικό της εκκλησίας. Η πόρτα ήταν κλειδωμένη αλλά στη μαρκίζα πάνω από αυτή υπήρχε (όπως συνήθως) το κλειδί της εξώπορτάς της. Αμέσως το πήραμε, ανοίξαμε και βρεθήκαμε στο χώρο του ναού. Ο διακόπτης για τα φώτα του εσωτερικού ήταν μπαίνοντας στην πόρτα αριστερά, τα οποία ανάψαμε και περιηγηθήκαμε λιγάκι στο χώρο. Ακριβώς απέναντι από την είσοδο και σε απόσταση περίπου 6-8 μέτρων υπήρχε ένα από τα παράθυρα της εκκλησίας και ακριβώς δίπλα ένας διακόπτης που άναβε τα εξωτερικά φώτα της εκκλησίας, τα οποία και ανάψαμε για να δούμε τι υπάρχει στην πίσω πλευρά του ναού. Έκπληκτοι είδαμε το φωτισμένο πια χώρο ο οποίος δεν ήταν άλλος από το ... νεκροταφείο του χωριού! Σχετικά "αγριεμένοι" από το θέαμα, σβήσαμε γρήγορα τα εξωτερικά φώτα, πήραμε τις κοπέλλες της παρέας, σβήσαμε και τα εσωτερικά φώτα του ναού φεύγοντας, κλειδώσαμε την πόρτα με το κλειδί που είχαμε αφήσει στον "αφαλό" της πόρτας, το βάλαμε γρήγορα επάνω στη μαρκίζα και φύγαμε γοργά κλείνοντας πίσω μας την εξωτερική σιδερόπορτα της εκκλησίας και ξεκινήσαμε για την επιστροφή στην ταβέρνα που περίμεναν οι γονείς μας. Αφού είχαμε διανύσει περίπου 100-150 μέτρα και βρισκόμενοι στην απέναντι πλευρά του δρόμου, εγώ και ο ξάδερφός μου γυρίσαμε τα κεφάλια μας να δούμε πίσω. Ξάφνου και κοιτάζοντας προς το ναό, είδαμε έκπληκτοι τα εξωτερικά φώτα της εκκλησίας να αναβοσβύνουν σαν τρελλά εναλλάξ με τα εσωτερικά φώτα του ναού. Σαστισμένοι κολλήσαμε να τα κοιτάζουμε για περίπου 10-15 δευτερόλεπτα οπότε και σταμάτησαν έτσι ξαφνικά όσο είχαν αρχίσει...

Φυσικά μιμηθήκαμε το βήμα των αθλητών του βάδην, και φτάσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε στον προορισμό μας, όπου και διηγηθήκαμε την ιστορία στους γονείς μας, οι οποίοι με τη σειρά τους μα εξιστόρησαν μία ιστορία που κυκλοφορούσε για τη συγκεκριμένη εκκλησία και την οποία θα καταγράψω ξεχωριστά σε επόμενο θέμα.

Έτσι, αν κάποιος δεν μας έκανε πλάκα (ποιός όμως θα μπορούσε να αναβοσβύσει με τέτοια ταχύτητα και συντονισμό διακόπτες που απέχουν 6-8 μέτρα μεταξύ τους και εκ διαμέτρου αντίθετα; κι αν ήταν δύο οι πλακατζήδες πώς θα μπορούσαν να συντονιστούν σε τέτοιο εναλλακτικό ρυθμό; και ποιός τέλος θα πήγαινε στην εκκλησία στις 23:30 περίπου για να κάνει πλάκα σε τέσσερα 18-χρονα παιδιά;) κάτι συνέβη, σίγουρα εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ.

Διαβάστε το θέμα "Ο τρελλό-Γιαννος του χωριού" για την επεξήγηση της παλαιότερης ιστορίας της εκκλησίας.

 

Την ιστορία με τον τρελό την έχω βάλει σε άλλο μου reply.

Στο χωριο μου ενα τετοιο κλιμα επικρατει, ευτυχως θα παω σε μια βδομαδα και θα το εχω ξεχασει καπως ...

Link to comment
Share on other sites

Guest
This topic is now closed to further replies.



×
×
  • Create New...