[Greece]Tromaxtikes Istories...

[GFbySilVeStr0]

Γράψε..δικές σου τρομαχτίκες ιστορίες...πλαστές ή και "αλήθηνες"...

 

Εγώ έψαξα κ' βρήκα ορισμένες...

 

1)

Το θέμα έχει να κάνει με ένα ποίημα του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, που περιγράφει μια πολύ παράξενη ιστορία.

 

Ήρωας της ιστορίας αυτής είναι ο Θανάσης Βάγιας, ένας Έλληνας που πέθανε στις αρχές του 19ου αιώνα. (Εκείνη την εποχή είχε γραφτεί κι από τον Μπραμ Στόκερ η πασίγνωστη νουβέλα “Dracula”)

 

 

Ο τίτλος του ποιήματος αυτού είναι "Ο Βρυκόλακας".

 

Ακολουθεί λοιπόν το ποίημα:

 

 

 

-"Πες μου τι στέκεσαι Θανάση, ορθός,

βουβός σα λείψανο, στα μάτια μπρος;

Γιατί Θανάση μου, βγαίνεις το βράδυ;

Ύπνος για σένανε δεν είν' στον 'Αδη;

 

Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...

Βαθιά σε ρίξανε μέσα στη γη...

Φεύγα, σπλαχνίσου με. Θα κοιμηθώ.

'Ασε με ήσυχη ν' αναπαυθώ.

 

Το κρίμα που 'καμες με συνεπήρε.

Βλέπεις πως έγινα; Θανάση σύρε.

Όλοι με φεύγουνε, κανείς δε δίνει,

στην έρμη χήρα σου, ελεημοσύνη.

 

Στάσου μακρύτερα... Γιατί με σκιάζεις;

Θανάση τι έκαμα και με τρομάζεις;

Πως είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα...

Πες μου... δεν έλυωσες, Θανάση, ακόμα;

 

Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου...

Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπό σου.

Θεοκατάρατε, για δες... πετάνε

κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.

 

Πες μου πουθ' έρχεσαι με τέτοια αντάρα;

Ακούς τι γίνεται; Είναι λαχτάρα.

Μες απ' το μνήμα σου γιατί να βγεις;

Πες μου πουθ' έρχεσαι; Τι 'λθες να δεις";

 

-"Μέσα στου τάφου μου τη σκοτεινιά

κλεισμένος ήμουνα, τέτοια νυχτιά

κι εκεί οπού 'στεκα σαβανωμένος,

βαθιά στο μνήμα μου συμαζωμένος,

 

έξαφνα πάνω μου, μια κουκουβάγια

ακούω που φώναξε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α-

σήκω και πλάκωσαν χίλιοι νεκροί

και θα σε πάρουνε να πάτε κει-

 

Τα λόγια τ' άκουσα και τ' όνομά μου.

Σκάνε και τρίβονται τα κόκαλά μου.

Κρύβομαι, χώνομαι όσο μπορώ

βαθιά στο λάκο μου, να μη τους δω.

 

-Έβγα και πρόβαλε Θανάση Βάγια,

έλα να τρέξωμε πέρα στα πλάγια.

Έβγα μη σκιάζεσαι, δεν είναι λύκοι.

Το δρόμο δείξε μας για το Γαρδίκι-

 

Έτσι φωνάζοντας σα λυσσασμένοι

πέφτουν επάνω μου οι πεθαμένοι.

Και με τα νύχια τους και με το στόμα

πετάνε, σκάφτουνε το μαύρο χώμα.

 

Και σα με βρήκανε όλοι με μια

έξω απ' του τάφου μου την ερημιά,

γελώντας, σκούζοντας, άγρια με σέρνουν

κι εκεί που είπανε με συνεπαίρνουν.

 

Πετάμε, τρέχομε, φυσομανάει,

το πέρασμά μας κόσμο χαλάει.

Το μαύρο σύγνεφο, όθε διαβεί,

οι βράχοι τρέμουνε, ανάφτ' η γη.

 

Φουσκώνει ο άνεμος τα σάβανά μας

σα ν' αρμενίζουμε με τα πανιά μας.

Πέφτουν στο δρόμο μας και ξεκολάνε

τα κούφια κόκαλα, στη γη σκορπάνε.

 

Εμπρός μας έσερνε η κουκουβάγια

πάντα φωνάζοντας: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α-

Έτσι εφτάσαμε σ' εκειά τα μέρη,

που τόσους έσφαξα μ' αυτό το χέρι.

 

Ω τι μαρτύρια! Ω τι τρομάρες!

Πόσες μου ρίξανε σκληρές κατάρες!

Μου 'δωκαν κι έπια αίμα πηγμένο.

Για δες το στόμα μου, το 'χω βαμένο.

 

Κι ενώ με σέρνουνε και με πατούνε

κάποιος εφώναξε... στέκουν κι ακούνε.

-Καλώς σε βρήκαμε Βιζίρη Αλή-

Εδώθε μπαίνουνε μες την αυλή.

 

Πέφτουν επάνω του οι πεθαμένοι.

Με παρατήσανε... Κανείς δε μένει.

Κρυφά τους έφυγα και τρέχω 'δω,

με σε γυναίκα μου να κοιμηθώ".

 

-"Θανάση σ' άκουσα, τραβήξου τώρα.

Μέσα στο μνήμα σου να πας είν' ώρα".

 

-"Μέσα στο μνήμα μου για συντροφιά,

θέλω απ' το στόμα σου τρία φιλιά".

 

-"Όταν σου ρίξανε λάδι και χώμα

ήλθα, σε φίλησα κρυφά στο στόμα".

 

-"Τώρα περάσανε χρόνοι πολλοί...

Μου πήρ' η κόλαση κειό το φιλί".

 

-"Φέυγα και σκιάζομαι τ' άγρια σου μάτια.

Το σάπιο κρέας σου, πέφτει κομάτια.

Τραβήξου, κρύψε τα, κείνα τα χέρια.

Απ την αχάμνια τους λες κι είν' μαχαίρια".

 

-"Έλα γυναίκα μου, δεν είμαι 'γω

κείνος π' αγάπησες, ένα καιρό;

Μη με σιχαίνεσαι, είμ' ο Θανάσης".

-"Φεύγ' απ' τα μάτια μου, θα με κολάσεις".

 

Ρίχνεται πάνω της και τήνε πιάνει,

μέσα στο στόμα της τα χείλη βάνει.

Στα έρμα στήθια της τα ρούχ' αρχίζει,

που τη σκεπάζουνε, να τα ξεσχίζει.

 

Τήνε ξεγύμνωσε... το χέρι απλώνει...

Μέσα στο κόρφο της άγρια το χώνει...

 

Μένει σα μάρμαρο. Κρύος σα φίδι

τρίζει απ' το φόβο του, στο κατακλείδι.

Σα λύκος ρυάζεται, τρέμει σα φύλλο...

Στα δάχτυλα έπιασε το Τίμιο Ξύλο.

 

Τη μαύρη γλύτωσε, το φυλαχτό της,

καπνός, εσβήστηκεν απ' το πλευρό της.

Τότε ακούστηκε κι η κουκουβάγια

έξω, που φώναζε: -Θ α ν ά σ η Β ά γ ι α-!

 

...

 

2)Αστυκοί Μύθοι..

 

**Το κατάραμενο Πάζλ**

 

Μια γεροντοκόρη ένα απόγευμα δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει και βγήκε έξω για να αγοράσει ένα παζλ, καθώς τα παζλ ήταν η μοναδική της ασχολία. Όταν αγόρασε το παζλ δεν κοίταξε την σκηνή που απεικόνιζε μιας και το αγόρασε στην τύχη. Όταν έφτασε στο σπίτι της άρχισε να φτιάχνει το παζλ. Καθώς πήγε να ενώσει τα πρώτα δύο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Πήγε, άνοιξε, αλλά δεν ήταν κανείς. Οπότε συνέχισε να φτιάχνει το παζλ ώσπου έφτασε στη μέση είδε σε έναν καθρέφτη που ήταν απέναντί της μία σκια να πλησιάζει προς το μέρος της. Γυρνώντας να δει ποιός ήταν από πίσω της τρομοκρατημένη δεν είδε κανένα. Τρομοκρατημένη, συνέχισε να φτιάχνει το παζλ και όταν ήταν έτοιμη να βάλει και το τελευταίο κομμάτι για να δει επιτέλους την εικόνα, το κουδούνι της ξαναχτύπησε και εκείνη έντρομη άνοιξε...

 

**Το Γράμμα**

 

Στο Βερολίνο μετά το Μεγάλο Πόλεμο ο κόσμος δεν είχε πολλά λεφτά και πεινούσε. Εκείνη την εποχή έλεγαν μια ιστορία για μια κοπέλα που καθώς πήγαινε σπίτι της, συνάντησε έναν τυφλό. Τον πλησίασε μήπως μπορούσε να τον βοηθήσει σε κάτι. Έτσι, έπιασαν κουβέντα και της ζήτησε μια χάρη. Της είπε να παραδώσει ένα γράμμα σε ένα σπίτι για αυτόν. Η διεύθυνση ήταν κοντά στο δρόμο για το σπίτι της, έτσι συμφώνησε να τον βοηθήσει. Καθώς ξεκίνησε η κοπέλα γύρισε πίσω για να δει αν χρειαζόταν κάτι άλλο ο τυφλός άνθρωπος. Τον είδε όμως να απομακρύνεται με μεγάλη ταχύτητα και χωρίς να χρησιμοποιεί το μπαστούνι του. Πήγε κατευθείαν στην αστυνομία και ανέφερε το περιστατικό. Η αστυνομία πήγε στη διεύθυνση που της είπε ο άγνωστος όπου βρήκαν ανθρώπινους σωρούς για πούλημα. Στο γράμμα έγραφε "Αυτό είναι το τελευταίο που σου στέλνω για σήμερα".

 

**Το Αντικείμενο**

 

Ένα νεαρό ζευγάρι γυρνούσε σπίτι του μετά απο μια βραδινή έξοδο. Ξαφνικά μενουν από λάστιχο και σταμάτησαν στη μέση του πουθενά. Ήταν μια το πρωί και απο εκείνο τον έρημικό δρόμο δε περνούσε κανένα αμάξι. Το αγόρι είπε στη κοπέλα του να περιμένει μέσα στο αμάξι και να μείνει κλειδωμένη όσο αυτός θα πήγαινε για βοήθεια. Ο κοπέλα μετά απο λίγη ώρα είδε στο παράθυρο μια μορφή να πλησιάζει. Κρατούσε κάτι στο δεξί χέρι αλλά δε διεκρυνόταν. Όταν πλησίασε ο άνθρωπος αρκετά σήκωσε το δεξί του χέρι και της έδειξε το αντικείμενο. Ήταν το κεφάλι του φίλου της με ζωγραφισμένη τη τρομακτική έκφραση. Η κοπέλα έντρομη έκλεισε τα μάτια της για να διώξει αυτή τη τρομακτική εικόνα. Όταν τα άνοιξε όμως ο άνθρωπος ήταν ακόμα εκεί και την κοιτούσε με το ψυχωτικό του βλέμα. Σήκωσε το αριστερό του χέρι. Κρατούσε τα κλειδιά από το αμάξι.

 

**Ο Γάντζος**

 

Ένα αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο δίπλα σε επαρχιακό δρόμο. Στο ράδιο το νεαρό ζευγάρι άκουσε για έναν ψυχασθενή που δραπέτευσε εκείνο το βράδι από το άσυλο. Τον αποκαλούσαν Γάντζο γιατί σττη θέση από το ένα κομένο χέρι του είχε βάλει έναν γάντζο, και τον χρησιμοποιούσε σε κάθε θύμα του. Η κοπέλα για κάποιο λόγο ένιωθε ανήσυχη, χωρίς να ξέρει το λόγο, και ζητούσε από το αγόρι της να γυρίσουνε σπίτι. Ο φίλος της πίστευε οτι έλεγε δικαιολογίες για να μη καθίσουνε στο σημείο. Τελικά έχασε το έλεγχό του και έφυγε με πατημένο το γκάζι. Χωρίς να μιλήσουν καθόλου στο δρόμο, έφτασαν τελικά στο σπίτι της. Όταν βγήκε να της ανοίξει τη πόρτα είδε στο χερούλι να κρέμεται ένας γάντζος.

 

3)Τρεις φίλοι..

 

Γνωστή ιστορία, τρεις στενοί φίλοι είχαν την πιο περίεργη ιδέα:

Ήταν ένα στοίχημα, λίγο μακάβριο, έπρεπε λοιπόν ένας από αυτούς και μάλιστα ο πιο φοβητσιάρης να πάει στο νεκροταφείο, του απομακρυσμένου χωριού όπου έμεναν, τα μεσάνυχτα μετά Κυριακή και να καρφώσει ένα μαχαίρι δίπλα από έναν τάφο

Λοιπόν μετά από πολλή σκέψη και αφού ήταν ο μόνος τρόπος να αποδείξει στους φίλους του ότι δεν φοβόταν αποφάσισε να πάει στο νεκροταφείο. Η ώρα ήταν περίπου δώδεκα οι 3 φίλοι ήταν έξω από το νεκροταφείο

-Ήρθε η ώρα

-Καλά πάω…

Αυτό ήταν, ο νεαρός μπήκε στο νεκροταφείο, πηγαίνει δίπλα από έναν τάφο και με πολλή αμηχανία βγάζει γρήγορα το μαχαίρι που είχε μέσα στο μακρύ παλτό του. Σκύβει λίγο και καρφώνει γρήγορα το μαχαίρι στο χώμα, πάει να σηκωθεί όμως κάτι τον τραβά κάτω, το σκοτάδι πυκνό δίπλα του, άρχισε να κραυγάζει μέχρι που η καρδιά του δεν άντεξε άλλο… Καθώς κάρφωσε το μαχαίρι στο χώμα κάρφωσε και το παλτό του. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδαν τον φίλο τους ζωντανό…

 

4)Το κλειδομένο δωμάτιο...

 

Το κλειδωμένο δωμάτιο

 

Αυτή η ιστορία είναι πολύ θλιβερή και εμπεριέχει ανθρώπινο πόνο γι' αυτό και θα προσπαθήσω να την αφηγηθώ με σοβαρότητα. Επίσης θα

παραλείψω για ευνόητους λόγους όχι μόνο ονόματα, που άλλωστε δεν τα ξέρω, αλλά και το μέρος όπου συνέβη αυτό το περιστατικό. Θα πω μόνο ότι την ιστορία την άκουσα να την αφηγείται η μητέρα μου και ότι συνέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.

 

Λοιπόν ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα

γιό. Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιός βοηθούσε κι αυτός την μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά

ήταν κι αυτός πολύ καλός.

 

Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή

του επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάττι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν

μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.

 

Δυστυχώς το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό,

αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.

 

5)Η ιστορία ενός κοριτσιού...

 

Η ιστορία αυτή μου συνέβει πριν 4 χρόνια. Εγώ είμουν η μόνη

αυτόπτης μάρτυρας και το περιστατικό κράτησε για πάρα πολύ

λίγο. Κι έτσι όπως θα φαντάζεστε κανεις δε με πιστεψε. Και

μάλιστα επειδή εγω έλεγα την ιστορία αυτή σε πολύ κόσμο

συγγενείς και γνωστούς μας ο πατέρας μου μου είπε ευγενικά

να το βουλωσω και να μην κάνω πια λόγο σε κανένα γι αυτά τα

πράγματα γιατί ταράζω τους κοντινούς συγγενείς του νεκρου.

Δίπλα από το σπίτι της γιαγιάς και του παπού στο χωριό μου

(ο παπούς έχει πεθάνει από το 1987) έμενε ο Χ.. ο οποίος ήταν

πολύ φίλος με τη γιαγιά μου και κάνανε πολύ παρέα τα τελευταία

χρόνια. Hταν πολύ άρρωστος, είχε 200 διαφορετικές αρρώστιες

και τον περιμένανε οι δικοί του. Αλλά δεν τους έκανε το χατίρι

Οι συγγενείς του έπρεπε να τον φροντίζουν συνέχεια και να τον

πηγαίνουν σε γιατρούς και σε νοσοκομεία. Αυτός κάθε απόγευμα

ερχότανε στη γιαγιά μου αν ήταν καλά και μπορούσε να περπατήσει

για να πιούνε καφέ και για κουβεντούλα. Καμιά φορά αν ήταν καλά

αυτός και είχε δυνάμεις πηγαίνανε για περίπατο.

Μια μέρα ήμουν στη γιαγιά μου και την βοηθούσα να μαζέψει τα χαλιά

για το καλοκαίρι. Η γιαγιά μου ζήτησε να κατέβω στο υπογειο του σπιτιού

για να πάρω νάυλον σακούλες να βάλουμε μεσα τα χαλιά. Εγώ κα-

τέβηκα τις σκάλες και βλέπω τότε τον Χ. να ετοιμάζεται να ανοίξει τη

αυλόπορτα και να μπει για να έρθει να βρει την γιαγιά μου. Δεν

τον ήξερα και πολύ καλά και προτίμησα αφού δεν με παρατήρησε

να μην τον χαιρετήσω γιατί ντράπηκα. Πήγα στο υπόγειο και βρήκα

τις σακούλες. Ανεβαίνω σε χρόνο ντετέ και καθώς είμαι στα σκαλιά

ακούω την φωνή της κόρης του Χ να φωνάζει πατέρα! πατέρα! και να

κλαίει. Η γιαγια μου βγήκε στην πόρτα να δει τί τρέχει. Τότε βγαίνει

κι αυτή στην αυλή της και βλέπει την γιαγιά μου και τον υπόλοιπο

κόσμο που είχε βγεί από τα σπίτια του και λέει: πέθανε ο πατέρας μου!

Εγώ νόμισα ότι θα τον είχε χάσει και νόμισε ότι ο γέρος έπεσε κάπου

και πεθανε (είχε βλέπεις και καρδιά) και της λέω: όχι θεία ... εδώ είναι

ο πατέρας σου στη γιαγιά μου. Η γιαγιά μου με κοίταξε πολύ περίεργα!

Τότε η θεία είπε ότι ο πατέρας της έβλεπε τηλεόραση και ξαφνικά έπεσε

κάτω πεθαμένος. Μετά από λίγο ήρθε το ασθενοφόρο και τον πήρε.

Είχε πεθάνει. Αλλά αφού αυτός είχε πεθάνει τότε πως τον είδα εγώ να

μπαίνει στην αυλή μας;;;;;;;; Εγώ δεν ήξερα τι να πω και δεν είπα τίποτα

γιατί η γιαγιά με κοιτούσε πολύ περίεργα. Δεν είπαμε τίποτε άλλο σχετικά

και εγώ μετά από λίγο μπήκα στο αμάξι μου κι έφυγα.

Την επομενη μερα μετά την κηδεια ξαναπήγα στη γιαγιά και με ρώτησε

τότε πως μου ήρθε να πω ότι ο παπούς Χ. ήταν στο σπίτι μας όταν πέθανε.

Εγώ τότε της εξήγησα όλη την υπόθεση πως τον είδα να μπαίνει στη αυλή

μας όταν εγώ πήγαινα για υπόγειο και πως νόμισα ότι είχε ανέβει αυτός

πάνω σε μας. Τότε η γιαγιά μου με σταυρωσε και είπε να μην το πω σε

κανέναν αυτό. Εγώ το είπα και βρήκα τον μπελά μου. Αλλά αφού

λέω την αλήθεια! Αυτός ο βρικόλακας πέθανε και καπάκι ήρθε να μας

κάνει επίσκεψη, αυτός ή το πνεύμα του. Αλλά εγώ τον είδα κανονικό όπως

ήταν πάντα. Κι όμως δεν ήταν δυνατό. Πως ήρθε αφού καθόταν σπίτι

του όλη την ώρα και έβλεπε τηλεόραση και τον είδα δευτερόλεπτα

πριν αρχίσει να φωνάζει η κόρη του;;;;;;;; Προσοχή στα φαντάσματα!

 

...

 

ΤΕΛΟΣ

 

Δεκτά Σχόλια...

 

P.S.:If some1 s good in English he can translate this topic (about scary stories.)

 

ty.

[DrenepiaWorld]

 

 

2)Αστυκοί Μύθοι..

 

**Το κατάραμενο Πάζλ**

 

Μια γεροντοκόρη ένα απόγευμα δεν είχε τίποτε άλλο να κάνει και βγήκε έξω για να αγοράσει ένα παζλ, καθώς τα παζλ ήταν η μοναδική της ασχολία. Όταν αγόρασε το παζλ δεν κοίταξε την σκηνή που απεικόνιζε μιας και το αγόρασε στην τύχη. Όταν έφτασε στο σπίτι της άρχισε να φτιάχνει το παζλ. Καθώς πήγε να ενώσει τα πρώτα δύο κομμάτια χτύπησε το κουδούνι της πόρτας. Πήγε, άνοιξε, αλλά δεν ήταν κανείς. Οπότε συνέχισε να φτιάχνει το παζλ ώσπου έφτασε στη μέση είδε σε έναν καθρέφτη που ήταν απέναντί της μία σκια να πλησιάζει προς το μέρος της. Γυρνώντας να δει ποιός ήταν από πίσω της τρομοκρατημένη δεν είδε κανένα. Τρομοκρατημένη, συνέχισε να φτιάχνει το παζλ και όταν ήταν έτοιμη να βάλει και το τελευταίο κομμάτι για να δει επιτέλους την εικόνα, το κουδούνι της ξαναχτύπησε και εκείνη έντρομη άνοιξε...

 

 

 

**Ο Γάντζος**

 

Ένα αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο δίπλα σε επαρχιακό δρόμο. Στο ράδιο το νεαρό ζευγάρι άκουσε για έναν ψυχασθενή που δραπέτευσε εκείνο το βράδι από το άσυλο. Τον αποκαλούσαν Γάντζο γιατί σττη θέση από το ένα κομένο χέρι του είχε βάλει έναν γάντζο, και τον χρησιμοποιούσε σε κάθε θύμα του. Η κοπέλα για κάποιο λόγο ένιωθε ανήσυχη, χωρίς να ξέρει το λόγο, και ζητούσε από το αγόρι της να γυρίσουνε σπίτι. Ο φίλος της πίστευε οτι έλεγε δικαιολογίες για να μη καθίσουνε στο σημείο. Τελικά έχασε το έλεγχό του και έφυγε με πατημένο το γκάζι. Χωρίς να μιλήσουν καθόλου στο δρόμο, έφτασαν τελικά στο σπίτι της. Όταν βγήκε να της ανοίξει τη πόρτα είδε στο χερούλι να κρέμεται ένας γάντζος.

 

4)Το κλειδομένο δωμάτιο...

 

Το κλειδωμένο δωμάτιο

 

Αυτή η ιστορία είναι πολύ θλιβερή και εμπεριέχει ανθρώπινο πόνο γι' αυτό και θα προσπαθήσω να την αφηγηθώ με σοβαρότητα. Επίσης θα

παραλείψω για ευνόητους λόγους όχι μόνο ονόματα, που άλλωστε δεν τα ξέρω, αλλά και το μέρος όπου συνέβη αυτό το περιστατικό. Θα πω μόνο ότι την ιστορία την άκουσα να την αφηγείται η μητέρα μου και ότι συνέβη στην ιδιαίτερη πατρίδα μου.

 

Λοιπόν ήταν μια οικογένεια που αποτελούνταν από μια μητέρα και ένα

γιό. Ήταν φτωχοί και αυτή εργαζόταν σκληρά. Ο γιός βοηθούσε κι αυτός την μητέρα όσο μπορούσε, είχε καλές επιδόσεις στο σχολείο και γενικά

ήταν κι αυτός πολύ καλός.

 

Έπασχε όμως από κάποια ανίατη ασθένεια και κάποια στιγμή η κατάστασή

του επιδεινώθηκε. Ήταν στο κρεβάττι και οι γιατροί τον είχαν ξεγράψει. Η μητέρα του είχε απελπιστεί μιας και ήταν το μοναδικό της παιδί και δεν

μπορούσε να το πάρει απόφαση ότι ο γιός της θα πέθαινε.

 

Δυστυχώς το παιδί πράγματι μετά από λίγες ημέρες υπέκυψε. Η κηδεία έγινε την επόμενη, με κλειστό φέρετρο. Κανείς δεν απόρησε γι' αυτό,

αφού όλοι σκέφτηκαν ότι η ασθένεια μάλλον θα είχε παραμορφώσει το παιδί και γι' αυτό το φέρετρο ήταν κλειστό.

 

Αυτα που σου εκανα quote και συγκεκριμενα το 4) δεν...

[Versus]

Kalitera na pernete pio ali8ines istories..autes einai poli pseutia re paidi m.Dld poios 8a tis diabasei k 8a tis pistepsei?

[xXSkillerXx]

To katarameno puzzle....!!?! :o

BTW...

είχε 200 διαφορετικές αρρώστιες...

Lol...auto na deis mono katalabeneis oti einai fantastiko. :P

[GFbySilVeStr0]

Fakoukas...

 

Mporeis na Grapseis k esu dikes s istories...Dn ime k polu kalos..e3alou to topic to ekana gia na grapsoun alloi oxi egw,apla ebala 2-3s..:)

[qesaras]

h pio tromaktiki istoria se ayto to topic....  3ekinaw...:

 

htan enas vrikolakas kai.........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bououououououououu!!!!!

 

 

 

 

troma3ate e? 

 

 

100% alithini :P

[GFbySilVeStr0]

 

 

Kati tetoies lew...k egw stous filous m k pane toualeta...

 

Tn deyterh fora dn prolabenoun :Pp

h pio tromaktiki istoria se ayto to topic....  3ekinaw...:

 

htan enas vrikolakas kai.........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

bououououououououu!!!!!

 

 

 

 

troma3ate e?  

 

 

100% alithini :P

[xXSkillerXx]

 

Kati tetoies lew...k egw stous filous m k pane toualeta...

 

Tn deyterh fora dn prolabenoun :Pp

OmG...milame dn exo xanakousei kati pio tromaktiko!! O.O

Kai meta apo to BooooOoO ti egine???

 

:P

[qesaras]

meta to bouou  erxete to aAaAAaAAaAAAaaAaAaA

 

 

XD :P :D

[xXSkillerXx]

meta to bouou   erxete to aAaAAaAAaAAAaaAaAaA

 

 

XD :P :D

xD LolzZz...

 

TeCpa ama bro kamia ali8ini tromaktiki istoria 8a tin kano post! :P

[GFbySilVeStr0]

1) To Quote sto reply m dn katalaba p kolaei?:Pp aaa?

 

2)

xD LolzZz...

 

TeCpa ama bro kamia ali8ini tromaktiki istoria 8a tin kano post! :P

 

Gia na dw to diko s talento...gt to diko m dn sas kanei... xD

[Jigsaw*]

nai kai meta erxontai oi eksoginoi kai klevoune oles tis agelades tou planiti.......mia istoria pou na pataei sti Gi perissotero?