Τιμή στην οικογένεια, που έκανε το Βότση
τον άξιο το λεβέντη μας, γενναίο πατριώτη.
Που μπήκε στο ενδέκατο, μικρό τροπιλοβόλο
και το Φετίχ Μπουλέν χτυπά, και το βυθίζει όλο.
Οι Τούρκοι όταν άκουσαν, τέτοια βοή μεγάλη
ύστερα π’ ανεθάρρησαν, τους ήρθε παραζάλη.
Και το πρωί σηκώνουνται, τρέχουνε και ρωτούνε
πού είναι το Φετίχ Μπουλέν, ζητούνε για να δούνε.
Μα εις μάτην ερευνούν, εις μάτην το ζητούνε.
Τρέχουνε και στο Καραμπουρνού, και τον Πασά ρωτούνε
«Τζάνουμ’ εμείς προσέχαμε, απ’ τη μεγάλη ντάπια
Ένα δελφίνι είδαμε, με δυο μεγάλα μάτια.»
Ήταν δελφίνι αφύσικο, και στην κοιλιά του ο Βότσης,
ο άξιος ο λεβέντης μας, γενναίος πατριώτης.
Που ’βγαλε την απόφαση, ήρθε στη Σαλονίκη
και άρχισε ο στόλος μας, την πρώτη του τη νίκη.
Ζήτω του Βότση μας παιδιά, νέο θαλασσοπούλι,
ζήτω εις τον Κανάρη μας, και νέο Μιαούλη
(Το βρήκα τυχαία στο google και με άρεσε..)