XYSKIA

Episis gia ti manna tou tha legame "I porni, tis pornis"... Itoi i paloukogria pou pernutai (poleitai)...

Χυσόρια. Episis mporeis na to kaneis dorika: O ksexeilopoustas (anti tis ionikis - athinaikis pou paei "o ksexeilopoustis") tou ksexeilopoustou to ksexeilopousta ton ksexeilopousta O ksexeilopousta Kai i etumologia: Poustis = Autos pou istatai (kathetai na ton gamisoun) Sta athinaika, as poume, de les "I tan I epi tas"... Les "I tin I epi tis"... Einai suntomografia tou periorismenou lakonikou logou... Antistoixos paei "I autin I epi autis"...

An pigaine etsi de tha xe diafora i xusoria dialektos ap' tin anthropini...

Allo paradeigma: Τὸ μουνόψαρο τοῦ μουνόψαρου τῶ μουνόψαρο (ἢ μουνοψαρί, ἅν θές) τὸ μουνόψαρο ὧ μουνόψαρο

Einai i gnosti xusoria dialektos... O drakon tou drakon to drakon ton drakon O drakon Analogos paei: I thira tis thira ti thira tin thira O thira

- Ti einai malako kai tragano me aspri gemisi? - I xusokroketa...

S ekeino to video me tin fotografia mou, amesos o allos o clown "Poso kairo exeis na kaneis mpanio?" DE THELO NA KSODEUO NERO, RE POUSTOPOUSTA... POS THA PLUNEI META I MANNA SOU TO MOUNI TIS??? KANEIS DE TI GAMAEI AN EINAI IDI XUMENI... ASE POU META MPOREI NA MIN EXEI NERO TO KAZANAKI KAI DE MPORO NA KSEFORTOTHO TO KOUFARI TIS...

Apo poiisi exoume kai auto (kai polla alla, alla emena auto me kaulonei)... πιάσαν γαμῆσαν τὸ Χριστὸ κι ὕστερα ἤπιαν μπῦρα ὁ κῶλος του πλημμύρισε μὲ χῦσσα καὶ ἁλμύρα μὲ τζάμπγιο-λῆγκ τὴ βγάλανε καὶ οὔρλιαζαν σὰν Οὗννοι κι οἱ γκόμενές τους ἔκαναν στὸ μπάνιο πλακομούνι τὰ δάκρυα τῆς Παναγιᾶς μὲ χῦσσα εἶναι μειγμένα στὸ γκῶλο της μπαρκάρουνε ψωλιὰ ἀγριεμένα βρῶμα, ἀνήθικο τσουλί, θρῆσκα γαμιόλα μάννα ἡ μοῦνα τῆς κοροῦλας σου χωράει καὶ λαγάνα κι ὁ γιόσου ὁ φλωρόπουστας, γνωστὸ πουτανοπαῖδι ῥουφᾷ ψωλὲς γερόντικες μέσα στὸ βατοπέδι KAI TO AGAPIMENO MOU (PEZOGRAFIA): Ἐπρόκειτο διὰ μίαν μικρὴν πολυκατοικίαν μὲ μονὰχα τρία κλειστοφοβικὰ δωμάτια τὰ ὁποῖα εἶχον ὁνομασθῆ συμβατικῶς «διαμερίσματα». Οἱ πόρτες ἔτριζον λόγω τῆς ἀκατασχέτου ὑγρασίας. Ἕνας μελοδραματικὸς μῦθος ἐξ αὑτῶν ποὺ οἱ χυσοξεχειλίζουσες πουτάνες ἤκουον καὶ δάκρυζαν ἐν εἴδει μητρικῆς στοργῆς ἤλεγε ὅτι ἕνα κορίτσι κάποτε εἶχεν πέσει εἰς τὴν ἄχρωμη, αναβλύζουσα μαῦρο φῶς, ποντικοφωλιά ποὺ ἀποκαλοῦσαν «φωταγωγό». Ὅταν τὴν εὕρηκαν, ὁ μαυροκίτρινος καὶ ψωλοβόρος λαβύρινθος ἁπὸ σπλάχνα καὶ ἔντερα ποὺ ἔκρυβεν εἰς τὸ λάγνο, ὑποψήφιο ΑΛΕΞΙΨΩΛΙΚΟ, παιδικό της σῶμα εἶχεν γίνη ἡ τωρινὴ κατοικία τῶν ἐν λόγω ποντικιῶν, ἅν καὶ ἡ πείνα τους τοὺς εἶχεν ἀναγκάσει νὰ μὴν κρατήσουν ἀρτιμελεῖς ὅλες του τὶς προεκτάσεις. Μία κίτρινη χαραμάδα εἰσέβαλλε βιαίως εἰς τὸ διαμέρισμα τοῦ δευτέρου ὁρόφου ὅπου διέμενεν ὁ γνωστὸς εἰκοσιπεντάχρονος drug dealer τῆς γειτονιᾶς, ἀλλὰ δὲν ἧτον ὁ ἥλιος ποὺ τὴν δημιουργοῦσε, μὰ τὰ φῶτα τῆς πόλεως ποὺ ἔλαμπον βλασφημικῶς κάτωθεν τοῦ φεγγαριοῦ. Ἕνα ἀκαθόριστο μεῖγμα κοκαΐνης καὶ ἀλκοὸλ κυλοῦσε εἰς τὶς φλέβες τοῦ νέου, ὁ ὁποῖος ἐσκεπτόταν χιλιάδες τρόπους διὰ νὰ προσελκύση τοὺς γαμημένους καὶ πρεζοφαγωμένους ἐραστὲς τοῦ ἐμπορεύματός του. Αἴφνης, ἡ σκέψις του ἐπικεντρώθη στὸ κορίτσι ποὺ σουλάτσαρε καυλωτικῶς στὸ σπίτι του μὲ τὸ μικρό της κιλοτάκι πού, ὡς ἅν ΜΟΥΝΟΧΙΟΠΑΜΠΕΡ, ἀγκάλιαζε τὸ λεῖο καὶ μεταξένιο της κωλαράκι, ἀφίνον κρυμμένη μόνο τὴν σκούρα καὶ χρυσοποίκιλτη κωλότρυπα, βαθιὰ εἰς τὰ κωλομέρια. «Αὑτὸ δὲν εἶναι μουνί,» εἶπεν ὁ νέος, «εἷναι κινούμενη καυλώστρα. Ὅμως δὲ παίζει νὰ μοῦ κάτση νὰ τὸ σφυρηλατήσω μὲ τὸ ὑπεράνθρωπο, σαρκικό μου πριόνι μέχρι νὰ ξεράση τὴ μήτρα της ἁπ’ τὸ σμπρώγκζιμο. Δὲ μὲ σκέφτεται κὰν τοιουτοτρόπως. Δὲν ἔχει προσέξει ὅτι κάτι σκληραίνει στὴ ψωλοφωλιά μου καθῶς τὴν ἀκουμπῶ. Καὶ ἡ μήτρα της θᾶναι τὸ φωτεινότερο τσαμπὶ μεθυστικῶν σταφυλιῶν. Δὲν θὰ μυρίζη ὡραία. Τὰ σωθικὰ πάντα βρωμᾶνε. Ἀλλὰ θὰ μὲ καυλώση ἀπαραμίλλως, ἁπλῶς γιατὶ θὰ ξεύρω ὅτι ἀνήκει σὲ αὐτήν.» Βυθισμένος εἰς τὴν φλόγαν τοῦ μεθυσιοῦ του, ἐσηκώθη καὶ τὴν ἄρπαξε λυσσαλέως. Ἠνάγκασε τὰ ἀπαλὰ καὶ ροδαλὰ μουνόχειλά της νὰ τριφτοῦν στὸ παντελόνι του, σκεπτόμενος τὸν λασποειδῆ χυσολύθρο της, τοῦ ὁποίου τὸ σκέπασμα ἐρπότον ἐπὶ τῶν ποδιῶν του. Τῆς ἔσφιξε τὸ κωλομέρι εἰς τὴν χούφτα του, ὡς ἅν κατεργασμένη πλαστελίνη ἕτοιμη νὰ πάρη τὸ σχῆμα ποὺ ἑκεῖνος θὰ ὥριζε, καὶ τὰ δάχτυλά του, αὐτομάτως, γλιστροῦσαν ἐπὶ τοῦ ἐσωτερικοῦ τοιχώματος τοῦ εὔθραυστου καὶ μαλακοῦ της μάγουλου. Ἡ μικρή της παρθενικὴ κωλότρυπα ἧτον γλιστερή, ὡς ἅν νὰ ἔσταζεν μέλι παρόμοιον αὐτοῦ ποὺ ἔβγαινεν ἁπ’ τὸ μικροσκοπικό της καὶ διακριτικὸ στόμα. Ἐκεῖνος ἔνοιωθε τὴν ζεστήν της ἀνάσα νὰ βιάζη τὰ χείλια του, καθῶς αὐτὴ γελοῦσε, ἐρωτοῦσα ποιὸς ἧτον ὁ λόγος διὰ τὸν ὁποῖον ἔπαιζον αὐτὸ τὸ παιχνίδι. Ψωλόχια ἔσταζον εἰς τὸ μποξεράκι τοῦ νέου. Καμμία γκόμενα δὲν ἧτο τόσο ἀθώα. Ὅλες ἐγνώριζον πῶς νὰ τὸν καυλώσουν ἐπιδεικνύουσες τὸν παφλάζοντα κῶλο τους. Εὐθὺς ἀμέσως, τῆς ἔβγαλεν κάθε ροῦχο μὲ μονάχα δύο κινήσεις καὶ τὴν ἐξάπλωσεν ἐπιτραπεζίως. Τὸ ἄσπιλο δέρμα της ἐσύρθη ἐπὶ τοῦ ξύλου. Δὲν τῆς φαινόταν πλέον ἀστεῖο, δὲν γελοῦσε, μὰ ἤρχισεν νὰ κλαίη ἀμέσως ὅταν ἡ γυμνὴ της πλάτη ἦρθεν εἰς ἐπαφὴν μὲ τὸ ἀντικείμενον. Μὰ τὰ δάχτυλα τοῦ νέου γλιστροῦσαν βιαίως ἔξωθεν τῆς κωλότρυπάς της, ποὺ εἶχεν φτύσει καυλόχιες κεκλεισμένη εἰς τὸ ὑφασμάτινο μουνοσάκουλο. «Φοβᾶμαι,» τσίριξε τὸ κινούμενο μουνί, μὲ ἕναν ἄναρθρο λυγμό ποὺ διεδέχθη τὸ σχεδὸν μωρουδίστικο κλάμα της. Κεκαυλωμένος, ὁ νέος ἔσπρωξεν τὸν δείκτην του βαθύτερα ἐντὸς τῆς κωλήθρας της, ὡς ἅν νὰ ἔμπηγε τὰ νύχια του εἰς πλαστικὴν σακούλα καὶ τὴν ἔσκιζεν, μὰ ὁ κῶλος τοῦ μουνοφόρου ἀντικειμένου ἀντέδρασε ξερνῶν πορφυρὸ καυλωτικὸ ὑγρό, ἁντὶ νὰ παραμερισθοῦν τὰ τοιχώματα καὶ νὰ ἀλλάξουν σχῆμα. Συντόμως, τὸ γλιστερὸ αὑτὸ ρυάκι, ἀγκάλιασε τὰ ἀρχίδια τοῦ νέου, ποὺ εἶχον παρόμοιο μέγεθος μὲ ὁλόκληρες τὶς παλάμες τῆς ξεκωλιάρας πουτσοκαταπιόλας, οἱ ὁποίες ἀκουμποῦσαν εὐγενικῶς τὰ πόδια του, καθῶς ἐκείνη προσπαθοῦσε νὰ τὸν σπρώξη μακριά, ὅπως ἔκαναν τὰ μουνόχειλά της περικυκλώνοντα τὴν ψώλα του. Μία λίμνη αἵματος ἔβαφε τὰ ταλαντευόμενα κωλομέρια της, καθῶς αὑτὰ βάραγαν κωλοπαλαμάκια καὶ πλατάγιαζαν ἐπὶ τῆς ψωλοπεριφέρειάς του, ποὺ ἔμοιαζεν νὰ τῆς μαστιγώνη τὰ πόδια μὲ μανία. Τὸ δάχτυλό του μπαινόβγαινε ὑστερικῶς μέσα της, ὁμοίως μὲ τὴν ἀσπαίρουσα, πελώρια διὰ αὐτὴν ψωλή του. «Συγνώμη!!!» τσίριξε τὸ ἐν σφαδαστικοῦ πόνου εὑρισκόμενο κορίτσι, καὶ συνέχισε νὰ κλαίη σπαρακτικῶς. Αἴφνης, ὁ νέος ἔνοιωσε κάτι νὰ τὸν κόβη στὸ πόδι. Ἧτον τὸ ἱταλικό του στιλέτο. Ἀμέσως, ἡ σκέψις του βούτηξε εἰς τὴν στίλβουσας σκότους ἰδέα νὰ νοιώση ὅττι τῆς ἔδινεν ζωὴ μὲ τὰ χέρια του, τὸ στόμα του... Ἤθελεν νὰ ἀκουμπήση ὁτιδήποτε δικό της, ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ σώματός της. Ἡ μουνήθρα της μάτωνε ὡς ἅν νὰ ἧτον ἥδη ἐσφαγμένη, κατακρεουργημένη. «Βούλωσ’το, γαμημένο μου ψωλόσπερμα!» οὔρλιαξε ἐκεῖνος καθῶς ἔχυνεν, καὶ ἡ χείρ του ἔπεσεν ἐπὶ τῆς κοιλιᾶς της, μὲ προέκτασίν της τὴν λεπίδα τοῦ στιλέτου. Μία ξαφνικὴ κατανυκτικὴ σιωπὴ τριῶν δευτερολέπτων διέκοψε τὸ σπαραχτικόν της κλάμα, ὑγραμένη ἡδονικῶς ἁπὸ τὰ δάκρυά της. Τὸ μαχαῖρι τῆς ἔσκισεν ὁριζοντίως τὸ μουνοκοῖλι, εἰς τὸ ὁποῖον διακρινόταν τὸ ψωλοκέφαλό του ποὺ εἶχεν σκίσει μὲ τὴν σειρά του τὴν μήτρα της καὶ ἀγκαλιαζόταν ἁπ’ τὰ ἔντερά της, καὶ ἕνα μεῖγμα αἵματος, ψωλοχιών καὶ γκριζοπράσινων κομματιῶν σπλάχνων ἤρχισεν νὰ πετάγεται τριγύρω, νὰ σέρνεται ἐπὶ τοῦ τραπεζιοῦ καὶ νὰ βουτᾶ μέσα σὲ λίμνες ποὺ τὸ ἰδίον εἶχεν δημιουργήσει. Τὸ κομματιασμένο καὶ λασποειδὲς ἔντερό της κρεμόταν ἁπὸ τὴν πληγή, καὶ ἐκεῖνος ἤρχισεν νὰ τὸ χουφτώνη καὶ νὰ τὸ πιπώνη μὲ μανία, ἑνῶ ἡ χυσαντλία του ἀνέμιζεν ἀτάκτως. Ὄντως, βρώμαγε ὡς ἅν σάπιον σαρκικὸν ἀπόβλητο, μὰ τοῦ ἤρεσεν, γιατὶ ἧτον δικό της. Καθῶς τσιμπούκωνε τὸ ἔντερό της καὶ τὸ ἔνοιωθεν νὰ συσπᾶται καὶ νὰ σπαρταρᾶ σπασμωδικῶς, ἤκουσεν ξανὰ τὴν φωνή της: «Μπαμπά, γιατὶ σκοτεινιάζει;» Καὶ ἡ μάζα σπερμάτων, λασποεντέρων καὶ ἱστῶν δέρματος ποὺ κάποτε ἧτον ἡ πεντάχρονη κόρη του, εἷδεν τὰ φῶτα τῆς πόλεως ποὺ γάμαγαν τὶς χαραμάδες τοῦ παραθύρου νὰ σβήνουν, καθῶς σταματοῦσε νὰ κουνιέται καὶ νὰ σπαρταρᾶ, ἁφίνουσα μία δακρύβρεχτη καὶ δυνατή ἀνάσα. Ἐκεῖνος ἐπέταξεν τὸ ἀπομεινάρι τοῦ πουτανοεντέρου της ἐπί τοῦ τραπεζιοῦ, ὡς ἅν νὰ βουρδούλιασε τὴν ἐπιφάνειάν του. Ἡ μαυροκίτρινη καὶ γκριζινοπράσινη αἴγλη του μαστίγωσε σαδιστικῶς τὸ ξύλο καὶ ἄδειασε μαινόμενο τὸ ὑγροειδὲς περιεχόμενόν του ἐπάνω του. Ἑνῶ οἱ ἀκτίνες τοῦ φωτὸς τοῦ ἔλουζαν τὸ διακριτικὸν πρόσωπον, ἐκεῖνος συνέχισε τὸ οὑίσκι του εὐχαριστημένος, προετοιμάζων τὸν ἐαυτόν του διὰ νὰ θάψη τὸ πτῶμα ὡς τε μετὰ ὅλοι νὰ πιστέψουν ὅτι λυπᾶται καὶ ὁ ἵδιος διὰ τὴν ἐξαφάνισιν τῆς σαρκικῆς μάζας τῶν ψωλοχιῶν του.

[exp] / morphosyntax sequence: Nazomatic Xysoplasm ALC network established Log[f(g(x,y))] displayed in 3/D spatial variab (spermium primum) Codex: TOXIPUNK–P43 || L.O.G.A.R.I.T.H.M.U.S. Τὴν ἀποβυσμάτωσε βίαια, τραβῶντας τὸ καλώδιο ALC-Φ70, τὸ ὁποῖο ᾖταν ἀπὸ διαφανὲς συνθετικὸ ὑλικὸ ὥστε νὰ μπορῇ νὰ ἐλέγχηται ὀπτικὰ ἡ ῥοὴ τῶν ῥευστῶν στὸ ἐσωτερικό του καὶ νὰ φαίνωνται καθαρὰ τὰ σημεῖα βλάβης ὥστε οἱ ἐπεμβάσεις νὰ γίνωνται μὲ ἀκρίβεια. Τὸ βύσμα ποὺ βγῆκε ἀπὸ τὸ πίσῳ μέρος τοῦ κρανίου της ἔσταζε τὸν λασπώδη βιολογικό της λύθρο: μαῦρο αἷμα ἀνακατεμμένο μὲ γκρὶ ἐγκεφαλικὰ ὑγρὰ καὶ τρῖχες. Στὸ κεφάλι της εἶχε μείνει μία τρύπα διαμέτρου 11 ἑκατοστῶν. Ὁ Draang ἀφῄρεσε καὶ τὴν κυβερνοργανική (cyborgic) μηχατρονική (mechatronic) πλακέτα σχήματος ἀράχνης ποὺ ᾖτο βεβυθισμένη στὸ πάνῳ τοίχωμα τῆς τρύπας καὶ κατόπιν ἔχωσε τὴν κρρούλjτζα του μέσα στὸ ὑγρό, ζεστό, μαλακὸ κεφαλικὸ μουνί της καὶ ἄρχισε νὰ γαμάῃ ὄρθιος καὶ ἀνέκφραστος τὸ κεφάλι της ἀπὸ πίσῳ (πισωκεφαλικὸ γαμήσφιc ἤ στάσις «ὀπισθοκέφαλος»). Τὴν ῥώτησε τότε μὲ διακεκομμένη, ῥομποτικὴ ἄχρωμη καὶ ἀνδρόγυνη φωνή: «Πῶς-αἰσθάνεσαι-Ὑποκείμενο Τ-GH433? Δῶσε-λεπτομερή-ἀναφορά-τῆς-καταστάσεώς-σου.» Ἡ Stania, συνδεδεμένη χειροπόδαρα μὲ τὸν διηπειρωτικὸ βιολογιστὴ XYSOTOX III καὶ μὲ τὸν Draang ἀπὸ πίσῳ της νὰ τῆς γαμάῃ τὸ κεφάλι, ἔνοιωθε σταδιακὰ τὴν ἡδονὴ νὰ διαχέηται ἀπὸ τὸ ἰνιακό της ὀστοῦν καὶ νὰ πλημμυρίζῃ ὅλο τὸ κεφάλι της καὶ ἀπό ‘κεῖ ὅλο τὸ σῶμα της. Λόγῳ τῆς ἡδονῆς ποὺ ἀπελάμβανε ἀδυνατοῦσε νὰ τοῦ ἀπαντήσῃ, ἀδυνατοῦσε νὰ μιλήσῃ, ἀδυνατοῦσε νὰ σκεφτῇ. Ὅλες οἱ ἀντιδράσεις τοῦ διασυρματωμένου ὀργανισμοῦ της κατεγράφοντο. Ἡ Stania εἶχε γίνει μιὰ σάρκινη μαριονέττα, μιὰ τεχνογαμιόλα τοῦ βιοβόθρου. Ὁ Draang γαμοῦσε αὐτιστικὰ καὶ μονότονα σὰ βραχυκυκλωμένο ῥομπὸτ ποὺ ἔχει κολλήσει καὶ πρέπει νὰ βγῇ ἀπ’ τὴν πρίζα γιὰ νὰ σταματήσῃ. Ἡ Stania βέλαζε σὰ γγαστρωμένη προβατίνα καθὼς ἡ ἐπιτιτανιωμένη πωζλὴ τοῦ Draang τῆς ἔξυνε τὸν ἐγκέφαλο σὰ μυτζῆθρα. Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ Γκρῖζος Ἐσωγήϊνος Ὡριγένης τῆς ἄνοιξε τὸ κοχλάζον μουνέλλο της διάπλατα μὲ ἕναν γρύλλο ἀπὸ Πυρίτιο καὶ ἄρχισε νὰ τῆς τὸ γαμάῃ μὲ ἕναν κάκτο κρατῶντας τον ἀπ’ τὴ γλάστρα. Ἡ Stania τώρα πλέον χλιμίντριζε σὰν κεκαυλωμένη φοράδα ἐνῷ ἀδιάντροπα ἀνέβλυζε κολπικὰ χύρφα ἐπάνῳ στὸν κάκτο (καὶ ποτίζοντας τὴ γλάστρα) καὶ τὸ χέρι τοῦ Ὡριγένους τοῦ Ἀλεξανδρινοῦ. Ὁ Draang ἄρχισε νὰ ἀνεβάζῃ ῥυθμὸ μέχρι ποὺ τὰ συνθετικὰ πολυμερῆ πούρχια του φουλάρισαν τὸ ῥημαγμένο κρανίο της Stania, ὑπερχειλιζόμενα ἔξῳ ἀπὸ τὴν τρύπα καὶ πάνῳ στὴν ἴδια τὴ γκούλτσα του σὰν κρανιακὸ ξερατό. Ἡ Stania δὲν ἄντεξε ἄλλο καὶ ἄρχισε νὰ σκουϊρτάρῃ ἰξώδη κολπικὰ ὑγρὰ ἀνεξέλεγκτα παντοῦ μέσα στὴν αἴθουσα, ἀκόμα καὶ πάνῳ στὶς μοῦρες τοῦ Draang καὶ τοῦ Ὡριγένους. Μουνοσυντριβάνιαζε σὰν χυσοπῖδαξ. Γουρουνόχυνε. Μόλις ἄδειασε ὅλα τὰ μουνόχια της, κατελήφθη ἀπὸ ἐπιληψία. Ἔπεσε στὸ πάτωμα καὶ ἄρχισε νὰ χτυπιέται καὶ νὰ σπαρταράῃ σὰ σουπιά, τὰ μάτια της εἶχαν γυρίσει καὶ τὰ φρένα της εἶχαν σπάσει. Ὁ Draang καὶ ὁ Ὡριγένης ἄρχισαν νὰ τὴν κλωτσᾶνε ἀνελέητα στὸ κεφάλι καὶ στὰ παΐδια καὶ νὰ τὴν ποδοπατοῦν μαινόμενοι καί, ἐνῷ αὐτὴ συνέχισε νὰ συσπᾷται καὶ νὰ ἀφρίζῃ ἀπὸ στόμα καὶ μουνί, ἄρχισαν νὰ τὴν ξαναγαμᾶνε καὶ οἱ δύο σὰ σεληνιασμένα Ζόμπυ. Ἀμέσως μετὰ τὸ σπασμῳδικὸ αὐτὸ ἐπεισόδειο ἡ Stania ἔπεσε σὲ ὀργασμικὸ κῶμα ὑπεροξυγονώσεως λόγῳ ὑπερβολικῆς δόσεως ἡδονῆς. Ἀκόμα καὶ τὸ κῶλον της ἐκείνη τὴ στιγμὴ ἔχυνε διάῤῥοια ἐρχόμενον εἰς ὀργασμὸν εἰς τὴν περιοχὴν τοῦ δακτυλίου τοῦ Ἀπηυθυσμένου: Ἔχεζε καῦλα. Βρωμόχυνε. Τὸ κατακόκκινο σὰ τριαντάφυλλο Μουνί της εἶχε ἀνεβάσει πυρετὸ καὶ τὸ Ὀρθόν της (κωλοτρυπίδω) εἶχε μουλιάσει καὶ ἔβραζε σὰν κλήβαννος. Τὰ καλώδια ποὺ εἶχε ὁ Draang γιὰ χέρια εἰσῆλθαν ἀμφότερα στὸ μουνί της καὶ τῆς ἔκαναν ἠλεκτροσόκ. Ἡ Stania συνῆλθε, ξύπνησε καὶ ἀμέσως ἄρχισε νὰ ξαναχύνῃ. Τὸ ἠλεκτρικὸ ῥεῦμα τῆς προκαλοῦσε ἀνεξέλεγκτη χυσοδιάῤῥοια, ἀσταμάτητη χυσόῤῥοια, χυσοακράτεια. Μία κοῦτα χυσοπάμπερς δὲν θὰ τὴν ἔφτανε ἐκεῖνες τὶς κρίσιμες ὧρες. Ἔκλαιγε ὑστερικὰ οὐρλιάζοντας «πούστη Χριστέ, χύνω! κωλοχύνω ῥὲ μαλάκα σοῦ λέω, μὲ νοιώθεις; χύνω!» καὶ μὲ τὰ νύχια της ἔσκιζε τὶς σάρκες της ἐν παροξυσμῷ εὑρισκόμενη. Τὰ ὄντα μὲ τὰ μικρὰ σώματα καὶ τὰ μεγάλα κεφάλια, πού, φορῶντας ἰατρικὲς ῥόμπες, στέκονταν τριγύρῳ στὸ δωμάτιο καὶ κρατοῦσαν σημειώσεις, γελοῦσαν χλευαστικὰ καὶ χαιρέκακα, κυττῶντας τὴν Pustania στὰ μάτια μὲ συφιλιασμένο, φλεγματικὸ βλέμμα.

- Ti eipe to ena routhouni sto allo? - "Perimene, exo grammi"... - Giati oi poustides psofane xamogelontas? - Giati tous pairnei o Diaolos... - Poia i diafora anamesa se mia vila kai to kolo enos morou? - Sti vila den exo mpei akoma...

Σφάξαν ἄσπιλο κοκκόρι στὸ Μεγάλο Σατανᾶ καὶ τοῦ γείτονα τὴ γκόρη ξεκοιλιάσαν στὰ στενὰ τῆς δαγκῶσαν τὸ λαρύγγι καὶ τὸ φτύσαν καταγῆς καὶ τῆς ξήλωσε τὴ μήτρα Βαυαρὸς Σατανιστὴς μὲς τὴ μπόλι ξεχυθῆκαν στὴ νυχτιὰ τὴ μπαγερὴ μαχαιρώσανε παππάδες κι ἕνα Ρῶσσο νταβατζῆ ζωγραφίσανε πεντάλφα στὴν εἰκόνα τοῦ Γησοῦ καὶ ποτίσανε μὲ χύσι τὸ χαλὶ τοῦ ἱεροῦ σὰ γκζημέρωσε γρυλίσαν "Σὲ γαμήσαμε, Χριστέ" καὶ ῥουφήξανε χασίσι σὲ βαρβάτο ναργιλὲ Auto to aristourgima to sunethesa me tin eksis mousiki upokrousi... An prosekseis einai oloidio to metro... Diladi mporeis na pareis tin mousiki kai na tis valeis autous tous stixous... Leo na to kano diaskeui Black Metal...

http://necrodaemonism.blogspot.gr/ http://orthodoxian.blogspot.gr/ http://gamotoxristo.blogspot.gr/ http://charon.e-e-e.gr/ http://eumolpos.blogspot.gr/2010/03/blog-post_9815.html http://mavrifatria.blogspot.gr/ http://xysotaphi.blogspot.gr/ http://gamotafismos.blogspot.gr/ http://sanatorion.blogspot.gr/ Me istoriko trion kokkallon pou thrupsaliastikan me ta gonata sa fratzoles, treis kseftilismous kai ksulodarmous gunaion, tin apomuthopoiisi tis poutanas Xrusis Augis kai dekades thaumastes pou mou zitoun MEXRI KAI AUTOGRAFA STO DROMO, i summoria sunexizei akathekti to iero tis kai puroforo ergo enantion tis guftias, tis upokoultouras, tis filanthropias, tou antiratsismou, tou atheismou kai tis politikis (kai tou feminismou, kai tis filozoias kai polla akoma, min ta aparithmisoume ola)... Xumeni i mnimi sas... Eimaste edo na ti gamame kai na vrexoume me ta pagomena mas xuskia ta KOUTIA SPIRTON opou tha strimoksoun ta koufaria sas meta thanaton... Kai mazeutikan polla koritsakia me spirta... http://www.youtube.com/watch?v=VJVdmUTMzVE

To autonoito... Oti den mporeis oute na tous gamiseis kai meta na tous petakseis san xumena psolosakoula, opos akrivos kai tin ksekoliara psololagniki alvanofatsa sou... Paei enantia se kathe aisthitiki vlepeis...

Eixa riksei kati ksegurismenes malakies me ti maria ton roma sti tileorasi prin apodeixtei oti einai kai auti guftaki...

Yp opsin to poiima auto einai ap' to sanatorion.blogspot.com pou eixe pio sovaro ufaki ksero go (gi' auto den leei gia XYSKIA, psoles kai tetoia, mexri protinos diladi) kai grafo kai gia nazismous kai gia Euronymous kai tetoia, eno to Orthodoxian einai mia miksi satiras kai thriskeias... Kai genikos to Orthodoxian itan gia otidipote akraio, opote sovarotita vriskeis mono otan prokeitai gia to pos na eksafaniseis ena ptoma, pos na skotoseis, ti ekane o anterovgaltis, ti kanei i koka, ti gamato einai na viazeis ti kori sou (an exeis) kai tetoia...

Den egrafa kai asxima prin duo xronia... orthodoxian.blogspot.com Πανούκλας οὐρλιαχτὸ σαπίλα πλημμυρίζει τὸν ἀέρα τῆς νυχτιᾶς ἐν ὦ καίη καὶ σφυρίζη μοιρολογοῦν οἱ ἄγγελοι στῆς φωτιᾶς το χάδι καὶ κλαῖνε γοερὰ στὶς σήραγγες τοῦ Ἄδη κόκκινο ποτάμι στὸν οὐρανὸ φεγγοβολεῖ καθρεφτίζων ὠκεανὸς στοῦ σκότους τὴν αὐλὴ νεκρόσυλα σκουλήκια στὰ μαχαίρια ξενυχτοῦν στὸ αἷμα κολυμπᾶνε καὶ τὶς χολὲς ρουφοῦν λαβύρινθος μαγείας σατανικότητος ὀργὴ ἔντερα χυμένα ποὺ σαπίζουνε στὴ γῆ παλλόμενες καρδιὲς τὸ ποτάμι παρασέρνει στὴν ἤττα τυλιγμένες καὶ στὴν αἰδὼ ποὺ φέρνει στὴν παγωμένη θάλασσα τοῦ μαύρου μελανιοῦ στάζει κόκκινη βρωχὴ ἁπ' τὶς βρύσες τ' οὐρανοῦ τὰ νεῦρα τρέμουν συνεχῶς καὶ δίχως διακοπὴ φλέβες πάλλονται ἀργὰ μέσα στὴν σιωπὴ καὶ πέφτουν τὰ κεφάλια κατρακυλοῦν στὴν ἐσοχὴ ἐν ὦ στάζουνε μεδούλια σὰν νά 'τανε βροχὴ μὲ λόγχη ματωμένη ὄρθια σπαθιὰ σκεπάζουν τὸ φεγγάρι καὶ φωτίζουν τὴν νυχτιὰ τῆς Κολάσεως στρατὸς ποὺ τὸ χῶμα σκίζει καὶ προελαύνει σιγανὰ ψάλλει, ψιθυρίζει κ' ἡ ψαλμωδία ἀντηχεῖ στῆς φωτιᾶς τὴν σκόνη στὸ αἶμα ξεγλιστρᾶ καὶ καρδιὲς παγώνει καὶ τὰ κεριὰ τῆς τελετῆς σβήνουν σταχτερὰ τὰ ἅγιασε τὸ αἶμα καὶ τὸ κλάμα ἁπ' τὰ μωρὰ δρόμο μεσ' στὴν φλόγα δαίμονες Τοῦ ἀνοίγουν καὶ ὅταν σβήση ἡ νυχτιὰ γιὰ τὴν Κόλασι θὰ φύγουν

Afou inai toso epilipsimo to diavazeis ap' to Orthodoxian... http://orthodoxian.blogspot.gr/2013/10/blog-post.html

A, se svinoun edo ean peis "mounoskulo" I oti skas mpounidia se mora mesa sto karotsi kai tous feugei i pipila? Sorry, de to ksera...

Diavasa to arthro me kataigistiki, sugklonistiki, kataklustiki prosoxi kai katopin poluorous skepseos pali mia erotisi exo mono na kano: Kserei kaneis apo do ti exei kokkina xeilia kai gavgizei?