Πάει ο τύπος σ' ένα ιερέα για να
εξομολογηθεί. Του λέει ο ιερέας :
- Πες μου, τέκνον μου, τι αμαρτία
πιστεύεις ότι έχεις κάνει;
Ο τύπος αρχίζει να λέει :
- Πήγα μια μέρα στο σπίτι της αρραβωνιαστικιάς μου, για να πάμε
βόλτα. Αυτή όμως έλειπε. Ήταν εκεί η
μεγάλη της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη
αυτή στο σπίτι, μόνος εγώ, έγινε το
κακό.
- Μα παιδάκι μου, με τη μεγάλη αδελφή της αρραβωνιαστικιάς σου
πήγες ν
α το κάνεις.
- Δεν ήταν μόνο αυτό, συνεχίζει ο
μεταμελημένος τύπος, που συνεχίζει
ακάθεκτος. - Την άλλη μέρα που πήγα ήταν εκεί η
μικρή της αδελφή. Ε, τώρα, μόνη αυτή,
μόνος εγώ, δεν άργησε να γίνει το...
κακό.
Ο πάτερ άκουγε και δεν πίστευε στ'
αυτιά του. - Τέκνον μου, είναι βαριά τα κρίματά
σου, αμφιβάλλω αν συγχωρεθούν.
Ο τύπος όμως δεν είχε τελειώσει :
- Ξέρετε, πάτερ, κι άλλη μια φορά πήγα
σπίτι και βρήκα μόνη τη μητέρα της. Τι
να σας πω. Μόνος εγώ, μόνη αυτή, έγινε το κακό...
Σε κάποια στιγμή ο τύπος σηκώνει το
κεφάλι του, αλλά ο παπάς έχει γίνει
άφαντος.
- Γιατί, πάτερ, κρυφτήκατε εκεί πίσω,
αναρωτιέται ο τύπος. Κι ο παπάς έντρομος του λέει :
- Μόνος εγώ, μόνος εσύ, άσε να μη
γίνει καμιά μ@λακία!!!