Έχω διπλά μου πολλές, διπλά μου πολλές
καλά κορίτσια μα στο κρεβάτι είναι αμαρτωλές (αμαρτωλές)
δύσκολα να το ζήσεις, τόσο εύκολα να το λες
τόσο δύσκολα να το ‘χεις, τόσο εύκολα να το θες
πάρε αναπνοή, Αθήνα, κάνε πέρα το stress
κλείνω ματιά και πετάω χορεύω με τις γραμμές
βάζω το beat να κυλήσει και το flow να μιλήσει
με την πένα, ο σύγχρονος Leonardo Da Vinci
να βγάλεις cash στην Ελλάδα, το ραπ σαν ΛΟΤΤΟ
το ένστικτο μου ακόλουθω τον αυτόματο μου πιλότο
πόδι στο γκάζι, φανάρι πορτοκαλί,
εκατό χρονιά μπροστά απo τούς άλλους σαν τον Dali
τώρα βλέμματα πάνω, βλέμματα πάνω μου,
πιο fly κι από G6 ο στίχος μου τ’ αεροπλάνο μου
η πόλη πάνω μου «Snik ό,τι θέλεις κάνε μου”»
μου λέει το κορίτσι μου και ανεβαίνει από πάνω μου
έχω στρατό μπροστά, βασιλιάς στην σκακιέρα μου,
φυλάω τη βασίλισσα μου χτίζω την καριέρα μου
με Snik
βλέπεις τον νικητή στον αέρα μου
έγινα άντρας μόνος, 10 χρόνια να δω τον πατέρα μου
πέρασαν μήνες, χρόνια, έμεινα βράχος
αφοσιώθηκα στη πένα, στις γραμμές μου ζωγράφος
γάμα τα βράδια που ‘χω περάσει στο φλου, κατά βάθος
η αγάπη δεν σβήνει, μπορεί το πάθος
