Το μέλλον....

[Vampirenios]

Γεία σας ονομάζομε Χριστίνα και αυτή εδώ είναι η ιστορία μου ζούσα σε μια χώρα οπού όλα ήταν ωραία και κάλα.....μα κάτι μεσά στα χρόνια άλλαξε....δεν εβλέπα αλλά παίδια στις αλάνες και οσά εβλέπα είχαν από ένα hot dog στο χέρι και ήταν παχύσαρκα φυσικά.Ολοί οι φίλοι  μου απο εκέι που είμασταν εξώ ξαφνικά ολοί είχαν από ένα facebook και τελίκα εφτιάξα και εγώ.Πάντα είμουν ένα ώριμο και εξύπνο κορίτσι,γενίκα ακολουθούσα τα βήματα των γoνειών μου.Εβλέπα όμως πως δεν είχα πολλούς φίλους όπως η κολιτή μου η Έλενα και μια μέρα μου είπε ανέβασε μια φωτογραφία με ελάχιστα ρούχα και πράγματι το έκανα και ξάφνικα απέκτησα παρα πολλούς φίλους.Μια μέρα γύρισε ο πατέρας μου και τον είδα νευριασμένο,στην αρχή πιστεύα πως είδε τις φωτογραφίες μου και ενιώσα ασχήμα εκάτσα του ζήτησα συγνώμη και του τα εξήγησα όλα,τελικά ο πατέρας μου είχε νεύρα διότι τον απέλησαν από την δουλεία του γιατί αυτούς που ψήφιζε και υποστίριζε εφάρμοσαν νέα μέτρα και ανγκαστηκά εχάσε την δουλεία του.Με όλο το θέμα γενικά έγινε έξαλος και με το δικό μου θέμα και έβγαλε τελίος το internet εγώ απεγνωσμένα ήθελα να μπω facebook και δεν είχαμε και αρκετά χρήματα για να πάω σε κάποιο νετ διότι δεν δούλευε κανένας από τους γονείς μου.Η μητέρα μου από τα πολλά προβλήματα και τις καθημερινές φασαρίες που ξεκίνησαν στο σπίτι με τον πατέρα μου από τότε που τον απέλυσαν αναγκάστηκε να πάει στην αδερφή της.Εγώ πλεον δεν είχα επιλογή.Έμεινα με τον πατέρα μου.Τα χειρότερα ξεκίνησαν όταν μας έκοψαν το ηλεκτρικό και το νερό,δεν είχαμε να φάμε για μια βδομάδα,ευτυχός νερό πίναμε γιατί ήταν χειμώνας και έβρεχε,θα ζητόυσαμε από τους γείτονες μα ήταν χειρότερα από εμάς.Εγώ όμως ήθελα απεγνωσμένα να μπώ facebook και έγινα ιερόδουλη,ο πατέρας μου δεν γνώριζε τίποτα έβγαλα αρκετα χρήματα ώστε να ξανα βρόυμε ενα σπίτι με τον πατέρα μου γιατί μας πείρε η τράπεζα το αλλό και μέναμε σε παγκάκια,μα εγώ τα χαλούσα στο ιντερνετ καφε για facebook είχα πάθει εξάρτηση.Μια μέρα καθώς ξημέρωνε ακούσαμε πυροβολισμούς,και βλέπαμε πολιτικούς να σκοτώνονται από αθώους και αρκετοί αστυνομικόι να ρίχνουν σε αθώους,εγώ και ο πατέρας μου πήγαμε μαζί τους μας έδιξαν πως να ρίχνουμε και ναί  σκοτώσαμε αρκετούς μα όλα αυτά τα κάναμε γιατί δεν αντέχαμε να τρώμε ότι μας πουλάνε θέλαμε ισότητα,ελευθερία και έναν πραγματικό αγωνιστή για το μέλλον μας.Δύο χρόνια αργότερα πλέον μόνη μου διότι ο πατέρας μου πέθανε απο σφέρα..γιατί στο νοσοκομείο ζητούσαν χρήματα και δεν είχαμε.Τέλος πάντων όταν τα πράγματα ησύχασαν και ήρθαν κάποιοι νέοι πολίτικοι και καποιοί παλιοί και έφτασε η στιγμή των εκλογών γνώριζα πλέον τι να κάνω...έπρεπε να ψηφίσω αυτούς που θα κάνουν το σωστό διότι δεν ήθελα να ζήσει τα ίδια το παιδί που απέκτησα.Και τελικά τώρα έπειτα απο 50 χρόνια που ζώ μια καλή ζώη με τα εγγόνια μου κατάλαβα πώς ήταν λάθος των γονιών όλων μας..και των παππούδων μας που έκαναν πάντα το ίδιο λάθος με την ψήφο τους.Πλέον το μέλλον είναι στα χέρια των νέων και ελπίζω να μην ξαναγίνουν τέτοια λάθη και να μην έχουμε εξάρτηση με κάτι όπως είχα εγώ με το facebook γιατί μας καταστρέφουν.