Άσε στην άκρη το πισι, εγώ είμαι γαμησετα γιατί προτιμώ να είμαι έτσι παρά να είμαι αναίσθητος.
Κατάλαβα πως τα πάντα είναι μέσα στο μυαλό και το σκεφτόμουν όσο άκουγα λαϊκά. Δηλαδή ξυπνούσα το πρωϊ και άκουγα μακρόπουλο και καρρά, δηλαδή πως να περάσει έτσι.
Τους τελευταίους 2 μήνες η διάθεση μου ανέβαινε μέρα με την μέρα, ακούω ξένα με τις ώρες και περνούσα μια χαρά, και στην τελική γιατί? Για να ξανα φάω την ξενέρα και να είμαι έτσι για το διπλάσιο διάστημα. Και με παρακαλάνε να πάω σε club για να ακούσουμε καψούρα ενώ θα είναι και αυτή εκεί. Τι να κάνω, να πέσω στα πατώματα?