Α, δεν το πήρε από δαίμονα το όνομα η μπάντα...
Το μνήμα της μάνας σου ο Devon της το χύνει
και το πτώμα της άθαφτο, στο παγωμένο μάρμαρο το αφήνει
και εκείνη άθαφτη, με έναν λοστό στο κώλο
ανασταίνεται ευθής και το καταπίνει όλο...
Πουτάνα και νεκρή, μου έρχεται στον ύπνο.
Τη ψυχή της κάθε βράδυ, τη γαμάω και τη χύνω.
Γαμώ το άγιο πνεύμα, γαμώ την άγια τράπεζα και αδειάζω άσπρο χεύμα.
Μου πήρε λίγη ώρα... Δεν πειράζει, το Black Metal δεν έχει ρίμες...