Jump to content

Ενα Ποιηματακι Που Εμπνευστηκα Καθως Ημουν Στη Δουλεια [Τσιπρας]


AccessDenied

Recommended Posts

Σαν βγηκα στον πηγαιμο για την ιθακη,

στο δρομο μου συναντησα ενα μικρο πρεζακι,

 

το δρομο πηραμε μαζι αγκαλη αγκαλη,

ομως αργοτερα καταλαβα οτι ητανε παρταλι,

 

τσιπρα μου τον ρωτησα τι σκιζεις εκει περα,

μνημονια απαντησε με πνευμα και αερα,

 

να παψουν να μας λεηλατουν κουμπαροι και λαμογια,

με τα κουστουμια τακριβα και τα παχια τα λογια,

 

-

μα τσιπρα μου και εσυ κλωνος του νιτσε βγηκες, ισχυει:

-

 

οτι δεν σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο

γιατι ο λαος σε θελει κρεμαλα η νεκρο.

 

ομως εσενα κανεις μεχρι τωρα δεν σε ταρακουναει,

αδρανη ελλαδα που ο συζηγος της καθε μερα απαταει,

 

Μεγαλο ειναι το προβλημα το οικονομικο μας,

σημερα απ τη γεννηση μεχρι το θανατο μας,

 

Αφου αποφασιζουνε καποιοι και διατασουν,

πολλα εκατομμυρια, Ελληνες θα πεινασουν,

 

και εκεινος με κοιταξε στα ματια με στερνος και ηθικη,

και με πλατυ χαμογελο ειπε, ακομη δεν φαγατε ψωλη.

 

Μα τσιπρα, τρακοσιοι μεσα στη βουλη μας αντιπροσωπευουν,

και ειναι δεκαπλασιοι οσοι γι αυτους δουλευουν,

 

θα στο πω στα ισα, νιωθω το τελος να ζηγωνει.

οπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.

 

 

Την αγαπη μου στον προθυπουργο μας <3

Edited by AccessDenied
Link to comment
Share on other sites

d4435fb6a437e1066bc859847115ab697f972726

111 040 167 141 156 164 040 164 157 040 163 165 143 153 040 157 156 040 171 157 165 162 040 154 145 147 163 040 163 157 040 150 141 162 144

Link to comment
Share on other sites

Please sign in to comment

You will be able to leave a comment after signing in



Sign In Now


×
×
  • Create New...